شیون خمپاره

«شیونِ خمپاره» گزینه شعرِ جنگِ کهگیلویه و بویراحمد است. در یکی از سروده‌های این مجموعه می‌خوانیم: «گنجشک‌ها ساکت‌تر از این خانه افسردند حتّا درختان کنار جاده پژمردند باد آمد و از خاطرات کهنه حرفی زد آلبوم‌های صورتی هم تا نمی‌خوردند امشب فضای روستا شکل کلاغی شد وقتی که پرهای تو را تا حجله می‌بردند بابا، […]

«شیونِ خمپاره» گزینه شعرِ جنگِ کهگیلویه و بویراحمد است. در یکی از سروده‌های این مجموعه می‌خوانیم: «گنجشک‌ها ساکت‌تر از این خانه افسردند حتّا درختان کنار جاده پژمردند باد آمد و از خاطرات کهنه حرفی زد آلبوم‌های صورتی هم تا نمی‌خوردند امشب فضای روستا شکل کلاغی شد وقتی که پرهای تو را تا حجله می‌بردند بابا، برادرخواهر و مادر تمام ایل ای کاش کل طایفه آن روز می‌مردند وقتی که شب یک اسب گل‌دار آمد و با او تابوت خونین تو را از شهر می‌بردند»