شیون خمپاره

«شیونِ خمپاره» گزینه شعرِ جنگِ کهگیلویه و بویراحمد است.

در یکی از سروده‌های این مجموعه می‌خوانیم: «گنجشک‌ها ساکت‌تر از این خانه افسردند حتّا درختان کنار جاده پژمردند باد آمد و از خاطرات کهنه حرفی زد آلبوم‌های صورتی هم تا نمی‌خوردند امشب فضای روستا شکل کلاغی شد وقتی که پرهای تو را تا حجله می‌بردند بابا، برادرخواهر و مادر تمام ایل ای کاش کل طایفه آن روز می‌مردند وقتی که شب یک اسب گل‌دار آمد و با او تابوت خونین تو را از شهر می‌بردند»

بریده‌ای از کتاب شیون خمپاره

ادبیات آینه و بازتاب فرهنگ و هویت هر ملت و شعر ماندگارترین و دلنشین‌ترین هنر به ناماندگار تاریخ دور و در از این مرزوبوم است. شعر خوشی، به‌ویژه شاهنامه‌خوانی قدمتی طولانی میان مردمی استان کهگیلویه و بویراحمد دارد و همین امر موجب تداوم روح حماسه و قهرمانی در میان این مردم شده است. شیون خمپاره سروده‌های زیبای دفاع مقدسی به قلم شاعران انقلابی استان کهگیلویه و بویراحمد روایتی دیگر از مردانگی و غیرت این مردمان است. دین من چیست به جز عشق حسین در دل‌ها؟ زیر خمپاره و آتش و ظلم می‌رقصد.