از قبیله‌ باران، جلد 21

«از قبیله‌ی باران» زندگی‌نامه‌ی داستانی شیخ مرتضی زاهد است که با روایتی شاعرانه و آمیخته به خیال و رویا خواننده را به دنبال خود می‌کشاند. «با احتیاط از پله‌های سنگی پایین می‌آمد. مثل اینکه با کف پایش حیاط را لمس کند، پا بر زمین می‌سایید و نیم قدم نیم قدم، به آهستگی گام برمی‌داشت. نزدیک […]

«از قبیله‌ی باران» زندگی‌نامه‌ی داستانی شیخ مرتضی زاهد است که با روایتی شاعرانه و آمیخته به خیال و رویا خواننده را به دنبال خود می‌کشاند. «با احتیاط از پله‌های سنگی پایین می‌آمد. مثل اینکه با کف پایش حیاط را لمس کند، پا بر زمین می‌سایید و نیم قدم نیم قدم، به آهستگی گام برمی‌داشت. نزدیک حوض که رسید، عبا را از روی دوشش برداشت و با دقت آن را تا کرد. سکوی سنگی کنار حوض را با دست لمس کرد و عبا را با احتیاط روی آن گذاشت. آستین پیراهن بلندش را تا آرنج بالا زد. کلاه نخی سفیدرنگی را که بر سر داشت، آن‌قدر عقب برد که پیشانی بلند و سر کم‌مو و گلَفش به وضوح آشکار شد. سرش را بالا آورد و صورتش را مقابل گرمای کم‌رمق تابش صبحگاهی خورشید گرفت. اشعه‌های نورانی خورشید را که روی پوست صورتش احساس کرد، رخوتی شیرین و سُکرآور در رگ‌هایش دوید. روبه‌طرف قبله برگرداند و زیر لب زمزمه کرد: یا دلیل المتحرین، یا غیاث المستغیثین!»