نظریه تاریخی انقلاب اسلامی

کتاب «نظریۀ تاریخی انقلاب اسلامی: در بازخوانی اندیشۀ رضا داوری اردکانی، محمد مددپور، حسین کچویان و دیگران» به کوشش محمدسجاد صفار هرندی و با همکاری نویسندگانی چون علیرضا بلیغ، محمد جمشیدی، و میرحامد حری منتشر شده است. این کتاب تلاشی است برای بازخوانی و تحلیل نظریه‌های تاریخی مرتبط با انقلاب اسلامی ایران و به بحث […]

کتاب «نظریۀ تاریخی انقلاب اسلامی: در بازخوانی اندیشۀ رضا داوری اردکانی، محمد مددپور، حسین کچویان و دیگران» به کوشش محمدسجاد صفار هرندی و با همکاری نویسندگانی چون علیرضا بلیغ، محمد جمشیدی، و میرحامد حری منتشر شده است. این کتاب تلاشی است برای بازخوانی و تحلیل نظریه‌های تاریخی مرتبط با انقلاب اسلامی ایران و به بحث گذاشتن تأملات نظری شماری از متفکران مهم دوره پساانقلابی در قالب فصولی جداگانه​​.
در پیش‌گفتار کتاب، تأکید شده که حوزه مطالعات نظری انقلاب اسلامی از جمله قلمروهای پژوهشی است که در سال‌های اخیر در دستور کار پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی قرار گرفته و هدف از انتشار این کتاب تقدیم تأملات نظری در این زمینه به خوانندگان علاقه‌مند است. این کتاب به دنبال آن است تا خطوط اصلی نظریه‌های تاریخی انقلاب اسلامی را روشن سازد​​.
درآمد کتاب با عنوان «درباره نظریه‌های تاریخی و نظریه تاریخی انقلاب اسلامی» به قلم سجاد صفار هرندی نوشته شده است.

بریده‌ای از کتاب نظریه تاریخی انقلاب اسلامی

زیر و زبر شدن آنچه پیشتر سخت و استوار تلقی می شد، برهم خوردن چیدمانی از اشیاء و معانی که تا کنون بدیهی انگاشته می‌شد، تأسیس اساس نظمی نوآیین، نوعی تجربه روحی و شهودی از تولد «خویشتن» جدید و قرار گرفتن روند تحولات روی دور تند همه و همه برانگیزنده التفات تاریخی بود. شوریدن مردم ایران بر رژیم «تجددگرا» و «توسعه گرا» و «عرفی گرا»، ولو مستبد و سرکوبگر، که مستظهر به حمایت و همراهی قدرت‌های بزرگ بین المللی است و کامیابی در سرنگون کردن آن، دست کم آن زمان چیزی نبود که با مفروضات و کلیشه‌های رایج سازگار باشد. کلان روایت تاریخی از رژه یک پارچه تاریخ جهانی به سوی وضع تجدد و غلبه توسعه و عرفی گرایی، ظاهراً مورد نقضی یافته بود.....