ایده اداره فرهنگ در ایران

مدیریت بوروکراتیک فرهنگ، مهم‌ترین رویه سیاست گذاری فرهنگی در تاریخ معاصر ایران است. منظور از اداره بوروکراتیک، صرفاً تحقق بوروکراسی در سازمان‌های فرهنگی نیست، بلکه به معنای هر نوع جابه‌جایی ابزار و هدف در حوزه فرهنگ است. آنگاه که سازوکار انجام امور فرهنگی اصالت پیدا می‌کند و اهداف و تأثیرات واقعی فرهنگی به حاشیه رانده […]

مدیریت بوروکراتیک فرهنگ، مهم‌ترین رویه سیاست گذاری فرهنگی در تاریخ معاصر ایران است. منظور از اداره بوروکراتیک، صرفاً تحقق بوروکراسی در سازمان‌های فرهنگی نیست، بلکه به معنای هر نوع جابه‌جایی ابزار و هدف در حوزه فرهنگ است. آنگاه که سازوکار انجام امور فرهنگی اصالت پیدا می‌کند و اهداف و تأثیرات واقعی فرهنگی به حاشیه رانده می‌شود، با نوعی از بوروکراتیزه کردن فرهنگ مواجه هستیم که مهم‌ترین ثمره آن، مدیریت صوری فرهنگ بوده است. بدین‌نحو که با مجموعه‌ای از صورت‌های کم‌اثر در بخش فرهنگی روبه‌رو می‌شویم که از لحاظ حجم کاری و هزینه انسانی و مالی سنگین هستند؛ ولی از لحاظ تأثیرات فرهنگی نازل‌اند. مدیریت صوری و نمایشی در میدان فرهنگ سبب اصالت یافتن اشکال فرهنگی به جای اثر واقعی فرهنگ می‌شود.