ایده اداره فرهنگ در ایران

مجموعه‌ای از تحقیقات و تاملات نویسنده است که در سه بخش تاریخی، مبنایی و مدیریتی به نقد و اصلاح ساختار اداره فرهنگ در ایران می‌پردازد و تقابل جریان‌های اصلی این عرصه را بررسی می‌کند.

سیر تاریخی مدیریت فرهنگی در ایران معاصر، تامل نظری بر مدیریت صوری فرهنگی، هدف فعالیت فرهنگی رشد وجودی انسان و رویکرد سیاست‌گذاری فرهنگی ۴ فصل اصلی کتاب هستند. هشت صفحه پایان کتاب هم به جمع‌بندی و معرفی منابع و ماخذ اختصاص داده شده است.

از ویژگی‌های این کتاب، توجه به اداره فرهنگ به جای بیان اهداف و آرمان‌های فرهنگی و دومین ویژگی، بیان روایت تاریخی اداره فرهنگ و استفاده از مبانی نظری در نسبت با آن است.

بریده‌ای از کتاب ایده اداره فرهنگ در ایران

مدیریت بوروکراتیک فرهنگ، مهم‌ترین رویه سیاست گذاری فرهنگی در تاریخ معاصر ایران است.منظور از اداره بوروکراتیک، صرفاً تحقق بوروکراسی در سازمان‌های فرهنگی نیست، بلکه به معنای هر نوع جابه‌جایی ابزار و هدف در حوزه فرهنگ است. آنگاه که سازوکار انجام امور فرهنگی اصالت پیدا می‌کند و اهداف و تأثیرات واقعی فرهنگی به حاشیه رانده می‌شود، با نوعی از بوروکراتیزه کردن فرهنگ مواجه هستیم که مهم‌ترین ثمره آن، مدیریت صوری فرهنگ بوده است. بدین‌نحو که با مجموعه‌ای از صورت‌های کم‌اثر در بخش فرهنگی روبه‌رو می‌شویم که از لحاظ حجم کاری و هزینه انسانی و مالی سنگین هستند؛ ولی از لحاظ تأثیرات فرهنگی نازل‌اند. مدیریت صوری و نمایشی در میدان فرهنگ سبب اصالت یافتن اشکال فرهنگی به جای اثر واقعی فرهنگ می‌شود.