سیاه مشق تنت

اشعار نیره کاشی، با محوریت اشعار عاشورایی و انقلابی در ۵۶ صفحه مشتمل بر ۴۰ قطعه در قالب‌های دوبیتی عاشقانه و عارفانه، قصیده و شعر نو منتشر شده است.

وفاداری این شاعر جوان به مضامین عارفانه اشعار انقلابی معاصر مانند دفاع مقدس، واقعه عاشورا، ایثار و شهادت و انقلاب اسلامی در این اثر به خوبی مشهود است.

در کتاب «سیاه مشق تنت»، همچنین قطعاتی از قبیل «سجاده باز مانده و من باز بی خبر»، «این کیست که می آید و سرتاسرش نور است»، «پنج گنبد به چشمان ترم خیره»، «برای خودم»، «پشت سر نمی‌شود، برابرم نمی‌شود» و «سخت است در اوج بلا بیمار باشی» در زمره قطعات شاخص محسوب می‌شود که شاعر این اشعار، با زبانی امروزی به مفاهیم عرفانی می‌پردازد.

بریده‌ای از کتاب سیاه مشق تنت

یک نقطه‌ی سیاه که جا مانده، از یک هوای برفی سردرگـم/ یک ماجرای مبهم و تکراری، مضحک‌ترین تراژدی تاریخ/ من یک اَبَرستاره‌ی تاریکم، در آخرین تراژدی تاریخ/ چندیست گُرگرفته نفس‌هایم، در ازدحام یک تب بی پایان/ من شهرزاد شهر زمستانم، در یک هزار و یک شب بی‌پایان/ من قصه‌گوی قصه‌ی تردیدم، راوی یک حکایت دور از ذهن/ سُر می‌خورم بدون خودم سمتِ، یک درد بی‌نهایت دور از ذهن/ پُر می‌شود تمام نفس‌هایم، از حس و حال یک غم سیب آلود/ از یاد برده‌اند تمامم را، در آن هبوط مبهم سیب آلود/ آن سیب گاز خورده‌ی زهرآگیــن، آسان گرفته راه گلویم را/ من یک سفیدبرفی تب دارم، هذیان گرفته راه گلویم را/ می‌ترسم از سیاهی تقدیرم، از این شب نشسته به پیشانیم/ روشن نمی‌کند شب تارم را، این ماه نقش بسته به پیشانیم/ هی گیج می‌خورم شب و روزم را، در این هوای برفی سردرگم/ من صیغه‌ی مؤنث مجهولم، یک واژه‌ی دو حرفی سردرگم