صبر ایوب

عزالدین مناصره از شاعران دهه شصت ادبیات مقاومت فلسطین در سال 1946م. در «الخلیل» متولد شد. در فلسطین, اردن, لبنان, مصر, تونس و الجزائر به تحصیل و فعالیت های علمی پرداخت. او علاوه بر شعر, آثار دیگری در زمینه نقد ادبی, هنرهای تجسمی و سینما دارد و در کنار شخصیت ادبی از شخصیتی سیاسی نیز برخوردار است. از آن زمان که مجموعه شعر او با عنوان: «صبر ایوب» (1996) به زبان فارسی ترجمه شد, مجامع علمی ادبی ایران او را به عنوان شاعری جهانی می شناسند.اگرچه پژوهش های فراوانی در مورد شعر عزالدین مناصره از همان ابتدای حضورش در میدان شعر و شاعری در ادبیات معاصر عربی تاکنون نوشته شده است, ولی هنوز جنبه های زیباشناسی شعر این شاعر قابل بررسی است.

بعد از مطالعه و تامل در شعر شاعر روشن گردید که شاعر بین نوآوری در شعر و مقاومت از یک سو و بین شعر مقاومت و عشق از دیگر سو سازگاری ایجاد می کند, به گونه ای که هرگاه سخن از مقاومت و پایداری و سختی های آن به میان می آورد, از عشق نیز سخن می گوید. و همواره از نظر مفاهیم و ترکیبات شعری از نوآوری غافل نبوده و از ساختار جدید توقیعات برای بیان دیدگاه در این زمینه خود بهره می گیرد.این پژوهش بر آن است تا به بررسی ویژگی شعر شاعر بپردازد و رابطه بین شعر مقاومت و پدیده نوآوری و رابطه عشق و مقاومت را واکاود.