آن یک نفر تو باش

در دل کتاب “آن یک نفر تو باش” سروده راهله معماریان، جهانی از احساسات عمیق و لحظه‌های انسانی شکل‌گرفته است. این مجموعه شعر، با زبانی شیوا، پلی میان روح زیباشناسی خواننده و دنیای پیرامون او می‌زند. شعرهای معماریان دعوت‌نامه‌ای هستند به سفری درونی، جایی که هر خواننده می‌تواند در آیینه کلمات، بازتابی از خود واقعی‌اش را مشاهده کند.

این کتاب تنها یک مجموعه شعر نیست، بلکه یک تجربه شخصی و عمیق است که خواننده را به چالش می‌کشد تا احساسات و تجربیات خود را بازبینی کند. از عشق گرفته تا غم ازدست‌دادن، از لذت‌های زندگی گرفته تا درد وجودی، هر شعر پنجره‌ای است به جهانی دیگر، جهانی که در آن زیبایی و تراژدی به یک اندازه جای دارند. این شعرها اغلب به موضوعاتی پرداخته‌اند که بینشی درون‌نگرانه را نشان می‌دهند و خواننده را به تأمل در مورد مفاهیم بزرگ‌تر زندگی، مانند معنا و هدف، عشق و ازدست‌دادن، شادی و غم، دعوت می‌کنند.

بریده‌ای از کتاب آن یک نفر تو باش

باری... همین که نام تو را می‌برم بس است / ناز تو را به قیمت جان می‌خرم بس است | می‌دانم ای عقاب! تو با من نمی‌پری / گاهی که در هوای پرت می‌پرم بس است