وقتی حیات خواب بود

در دل تاریخ پرتلاطم ایران، جایی که صدای خمپاره‌ها و فریادهای جنگ، زمزمه‌های زندگی را در هم می‌ریزد، «وقتی حیات خواب بود» نوشته الهه طاهریان، چون نگینی درخشان می‌درخشد. این کتاب، داستان حیات، زنی جوان و پرتلاش است که در سایه‌های تیره جنگ ایران و عراق، برای حفظ بقای خود و فرزندش، و همچنین مروارید، گاومیشی که بیش از یک دوست برای او است، جنگیده و تلاش می‌کند.

این داستان، بیش از هر چیز، سرودی است برای قدرت امید و مقاومت در برابر سخت‌ترین شرایط زندگی. با هر صفحه، خواننده عمیق‌تر به دنیای حیات فرومی‌رود، جایی که عشق و امید، حتی در برابر ویرانه‌های جنگ، راهی برای شکوفایی می‌یابند. «وقتی حیات خواب بود» شما را به سفری می‌برد از اعماق تاریکی و ناامیدی تا رسیدن به نور رهایی و بازیابی.

بریده‌ای از کتاب وقتی حیات خواب بود

تمام خانه را جوریده بود تا چیزی بردارد که او را با هر بار نگاه کردن یاد شبیر بیندازد؛ چیزی پیدا نکرده بود و فکر کرده بود چه چیزی بهتر از رسول؟ اما حالا دست‌هایش را روی دهان پاره جگرش گذاشته بود و صدای گریه خفه و خفه‌تر می‌شد.