خورشید شبگرد

کتاب خورشید شبگرد دربردارنده‌ی گزیده‌ای از سروده‌های سعید یوسف نیا، در قالب‌ اشعار نو، غزل و ترانه است که شما را مجذوب خود می‌کند.

آیا تا به حال به شعر به ‌عنوان یک پدیدۀ حیاتی و اثرگذار نگریسته‌اید و حتی برای لحظاتی آن را جدی گرفته‌اید؟ آیا از روح شعر تحت تأثیر قرار گرفته‌اید و با راز و رمزهای معنوی شعر خود را درگیر کرده‌اید؟ کشش و کوشش بیانگر رابطه‌ای دوجانبه و کامل کننده است که معمولاً بر اثر یک حادثه یا یک تذکّر نمایان می‌شود. دلی که آگاه شود کشش را حس می‌کند و در تلاشی باطنی و جست و جوی گسیخته، مسافر ابدی عالم معنا خواهد شد.

بریده‌ای از کتاب خورشید شبگرد

ای جان عاشقان جهان زیر پای تو از من مرا بگیر که جانم فدای تو تو رفته‌ای و مانده غمت در نگاه خاک تو مانده‌ای و رفته دلم در هوای تو امشب در آسمان حضور همیشه‌ات آورده‌ام دلی که ندارم برای تو بخشنده‌ای چو مهر و درخشان‌تری ز ماه تا نور برده ظلمت ما را وفای تو در غربتیم اگرچه، تویی آشنای ما بیگانه نیست هر که شود آشنای تو پُرشور کرده غربت ما را صفای عشق پُرنور کرده خانۀ ما را ضیای تو دیوانۀ تو نیست زمین و زمان اگر هفت آسمان گریست چرا در عزای تو؟ ای در مدار عشق تو سرگشته آفتاب! «محو است ابتدای تو در انتهای تو»