آشنایى همگان با نظریه ساختارى موسیقى ایران، جلد 2

در این کتاب، همچنین میزان استفاده هر یک از اساتید موسیقی سنتی از نت های خاص هر گوشه، در قالب اطلاعات ریاضی ذکر شد است. به اعتقاد محسن فربودمنش، نمایش آمار و مشاهده نغمه های موسیقی ایرانی در قالب اطلاعات بصری، می تواند به سوالات مطرح شده در زمینه چگونگی شکل گیری موسیقی دستگاهی ایران پاسخ دهد و نگرشی نو در بررسی ساختاری موسیقی ایران ایجاد کند.

کتاب «آشنایی همگان با نظریه ساختاری موسیقی ایران»، با بررسی دستگاه ها و آوازهای موسیقی ایرانی، در پی یافتن راه حلی برای نمایش ساختار و طراحی پیچیده موسیقی ایران، با استفاده از علوم ریاضی و آماری است. محسن فربودمنش، به دلیل عدم آشنایی با موسیقی، و از طرفی تسلط به علم اقتصاد، نگرشی نو به موسیقی ایرانی دارد. او با تحقیق در تمامی گوشه های موسیقی ایران، به بررسی نت های اصلی در گام های ایرانی، از جمله «نت شروع»، «نت شاهد» و «نت ایست» می پردازد و آن ها را در قالب اطلاعات و ارقام آماری به نمایش می گذارد.

بریده‌ای از کتاب آشنایى همگان با نظریه ساختارى موسیقى ایران

پرسش‌های اساسی در دستگاه‌های موسیقی ایران به نظر می‌رسد که پاسخ مناسب برای آنها وجود ندارد؛ مانند چرا دستگاه نوا وابسته به دستگاه شور است؟ چرا دستگاه راست‌پنج‌گاه وابسته به دستگاه ماهور است؟ چرا آوازهای ابوعطا بیات ترک (زند) بیات کرد. دشتی افشاری وابسته به دستگاه شور است؟ چرا استاد شهنازی آواز اصفهان را وابسته به دستگاه شور و استادان دیگر آن را وابسته به دستگاه همایون می‌دانند؟ برای یافتن پاسخ دقیق و علمی برای این پرسش‌ها به نظر رسید که روشی به دست آید که بتوان اطلاعات مربوط به هر گوشه در ردیف موسیقی را با چشم دید و از روی این مشاهده‌ها بتوان فراز و رمز نهفته در گوشه‌های ردیف را به دست آورد. امید است این کتاب نه فقط پاسخ‌های مناسبی برای پرسش‌های مطرح شده بیان کند؛ بلکه ارتباطی میان ساختار امروزی و ساختار پیش از دستگاه شدن گوشه‌های ردیف موسیقی به‌سادگی برقرار نماید و موسیقی امروز را به سرچشمه خود بپیوندد.