سحرگاه سوم

«سحرگاه سوم» نام نمایش‌نامه‌ای مذهبی نوشته حسین فدایی‌حسینی است. فدایی متولد ۱۳۴۵در تهران است. حوزه‌های تخصصی وی نمایشنامه‌نویسی، طراحی صحنه، و پژوهشگری تئاتر است. این هنرمند تئاتر فعالیت هنری خود در زمینه نمایش را از سال ۱۳۵۹ در کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان قم آغاز کرده و تا به امروز ادامه داده است. از […]

«سحرگاه سوم» نام نمایش‌نامه‌ای مذهبی نوشته حسین فدایی‌حسینی است. فدایی متولد ۱۳۴۵در تهران است. حوزه‌های تخصصی وی نمایشنامه‌نویسی، طراحی صحنه، و پژوهشگری تئاتر است. این هنرمند تئاتر فعالیت هنری خود در زمینه نمایش را از سال ۱۳۵۹ در کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان قم آغاز کرده و تا به امروز ادامه داده است. از دیگر آثار این نویسنده می‌توان به آثار ویژه کودک و نوجوان وی از جمله «ماجرای جنگلبان»، «شهر دندان‌ها»، «بچه یاکریم‌ها»، «یادگار»، «کارآگاهان مدرسه»، «اجازه آقا»، «مینا و خنگله»، «آبتنی در برکه» و «ببعی و گرگ آشپز» اشاره کرد. صالح جوادی بازرس بانکی است که برای پیش‌خرید یک آپارتمان تقاضای وام بانکی کرده و چون وامش به این زودی حاضر نمی‌شود، از شخصی چهل میلیون پول قرض گرفته است و حالا برای پرداخت قرضش نیاز به پول دارد. از طرفی در مقابل دریافت پول، به آن شخص پنجاه میلیون چک و سفته داده است. رئیس بانک از صالحی می‌خواهد برای این که وامش زودتر جور شود، مدارک جعلی یک شرکت که از بانک تقاضای وام میلیاردی کرده را تایید کند و از طرف آن شرکت پولی به عنوان هدیه یا همان رشوه بگیرد. در این میان بحث داغی پیرامون رشوه و نزولی که صالح گرفته درمی گیرد: «صالح: ولی با پول حروم هیچ مشکلی حل نمی‌شه، آقای رئیس! رئیس: با پول نزول چی، آقای جوادی؟! صالح: نزول؟ رئیس: بله، آقای جوادیِ درستکار! فکر می‌کنی اون ده میلیونی که داری به اسم سود به اون بابا می‌دی درسته؟ اونم حرومه. می‌بینی؛ ما همه‌مون مثل همیم. یکی به رشوه می‌گه هدیه، یکی هم به نزول می‌گه سود. چه فرقی می‌کنه؟ صالح: اتفاقاً من خوب می‌دونم بلایی که امروز داره سرم می‌آد به خاطر خطاییه که اون روز کردم. همون روز که رفتم سراغ اون نزول‌خورِ از خدا بی‌خبر! رئیس: امان از احتیاج! ببین با آدم چی کار می‌کنه. صالح: ازم توقع نداشته باشین اشتباه گذشته‌م رو دوباره تکرار کنم؛ اونم با یه خطای بزرگ‌تر! رئیس: می‌شه بپرسم چی باعث شد به این نتیجه برسی که این کار اشتباهه؟ صالح: اونش مهم نیست، آقای رئیس. مهم اینه که جلوی ضرر رو از هرجا بگیری منفعته.»