دلداده

زهرا سبزه علی (شاه بابایی) با زبانی ساده و بی‌پیرایه، روایت آشنایی ناگهانی خود را در تهران با عکس شهیدی روایت می‌کند که از قضا آن عکس، سردار شهید علیرضا ماهینی است که کیلومترها از او دورتر، در ساحل خلیج فارس در استان بوشهر زندگی می‌کرده و یاد و خاطرش هنوز زنده و گرامی است. او پس از حوادث بسیار و تاثیرِ راز آلودِ شهید ماهینی بر زندگانی‌اش، عزم جزم می‌کند تا دریابد این مرد که بوده است؟

کتاب دلداده حاصل روایت این سفر برای کشف خویشتن است، خویشتنی که در آیینه‌ی رفتار و کردار مردی بزرگ همچون شهید علیرضا ماهینی کشف و شناخته می‌شود. این کتاب فرصتی دگرباره است جهت آشنایی با زندگانی و حالات و روحیات شهید ماهینی که برای نسل دیروز و امروز به عنوان شاخصی برای زندگی، کار و مدیریت می‌تواند شناخته شود. تجربه‌ای که راوی این اثر داشته، قصه‌ای است که می‌تواند برای همه‌ی ما رخ دهد و تکرار شود. شهدا همیشه و برای تمام نسل‌ها چراغ راه هستند و روایت کتاب دلداده و نویسنده این اثر، شاهدی زنده بر این مطلب می‌باشد؛ تنها لازم است که اندکی بخواهیم سپس دستان ما گرفته خواهد شد.

بریده‌ای از کتاب دلداده

هیچ گاه تصور نمی کردم پیدا کردن یک عکس در یک روز پاییزی سال ۱۳۸۵ آن هم در متروی تهران این گونه مسیر زندگی و شیوه نگرشم را تغییر دهد؛ عکسی که زیر پای مسافران افتاده بود و بی اختیار به سمتش رفتم و آن را برداشتم زیر عکس نوشته شده بود شهید علیرضا ،ماهینی فرمانده جنگهای نامنظم نمیدانم چرا آن روز آن عکس را به خانه بردم و چرا هر چه که میگذشت ارتباطم با آن بیشتر و بیشتر میشد گویی ندایی مرا به سوی شناخت بیشترش میکشاند این ماجرا بهانه ای شد برای آغاز سفر