یادمانده‌های سردشت

کتاب خاطرات مصطفی نقیب سردشت روایتگر حضور مصمم و آگاهانهٔ یک معلم و فرهنگی هوشیار و هوشمند در بدنهٔ مبارزات مردمی در منطقهٔ غرب کشور است که با روایتی صمیمی و مستند، دوران انقلاب در استان آذربایجان غربی و شهرستان سردشت را تصویر نموده‌ است.

بریده‌ای از کتاب یادمانده‌های سردشت

اوایل سال ۱۳۵۷، از گوشه و کنار ایران زمزمه‌های مخالفت با رژیم شاه به گوش می‌رسید، اما در اواسط تابستان این مخالفت‌ها شکل علنی‌تری به خود گرفته بود. در ارومیه هم، همانند بسیاری از شهرها، تظاهرات و اعتصاباتی دیده می‌شد. اوایل مهر، هرازگاهی دسته‌های کوچکی به حیاط ادارهٔ کل آموزش و پرورش می‌آمدند و شعارهایی می‌دادند. اکثر تظاهرات‌کنندگان از دانش‌آموزان و معلمان بودند. در یکی از آن روزها، وقتی با چند دبیر از اتاق آقای حبّی، رئیس ادارهٔ تربیت معلم، خارج می‌شدیم، تظاهرات‌کنندگان در حیاط، اطراف ما جمع شدند. مرا هم بالای سکوی بلندی بردند تا حرف بزنم و به قول آنان برایشان سخنرانی کنم. در آن سخنرانی، من فقط از خواسته‌های صنفی معلمان و انتظاراتشان از مسئولان آموزش و پرورش گفتم و بدین صورت نارضایتی این صنف را از عملکرد ادارهٔ کل آموزش و پرورش اعلام کردم. در حقیقت، اولین گروهی که در ارومیه قیام کردند معلمان بودند.