شانزده سال

کتاب شانزده سال اثر منیژه آرمین، رمانی در مورد تاریخ معاصر ایران است. این رمان سلطنت رضا شاه و به قدرت رسیدن آن، و تبعید آخرین بازمانده قاجار را شرح می دهد.
کتاب شانزده سال داستانی و مستند است و با رمان های دیگر متفاوت بوده و همانند پازل است؛ یعنی برخی از بخش ها کاملا مستند و برخی از بخش ها دنباله داستان «شب و قلندر» و «شباویز» است.
شب و قلندر اولین جلد این چهارگانه به شمار می رود که طی سال های اخیر منتشر شد. این کتاب، از اواخر دوره قاجار شروع می شود و تا دوران مشروطه را در برمی گیرد. جلد دوم آن نیز «شباویز» نام داشت که در فضای شروع سال های مشروطه تا سال 1304 می گذرد و جلد سوم «شانزده سال» نام دارد که از 1304 تا 1320 است که به دوران رضاشاه اختصاص یافته است.
نویسنده درباره انگیزه اش از نوشتن این اثر می گوید: طی سال های اخیر به این نتیجه رسیدم که ما با بحران هویت مواجه شده ایم و یکی از راه های شناخت هویت، شناخت تاریخ است. به ویژه تاریخ معاصر که از اهمیت زیادی برخوردار است و به نظرم همه افراد یک ملت باید نسبت به چنین مسئله ای اشراف و آگاهی داشته باشند.

بحران هویت و اطلاع نداشتن از تاریخ معاصر در بین نسل جوان بیشتر مشاهده می شود. ضمن اینکه این نسل به دلایل مختلف و در مقایسه با نسل های گذشته به آن شکلی که باید به کتابخوانی گرایش ندارند، روی این اصل تصمیم گرفتم رمانی بنویسم که صرف نظر از داشتن عناصر و فضای داستانی، به روایت برهه های حساس ایران در گذر تاریخ نیز بپردازد، بلکه نگارش این اثر شاید باعث شود تا جرقه ای نزد نسل جوان زده شود و به واسطه شنیدن این کتاب به دیگر آثار مکتوب تاریخی نیز مراجعه کنند.

بریده‌ای از کتاب شانزده سال

به عکس روی دیوار نگاه می‌کند. عکسی که او را به همراه برادرش نشان می‌دهد، زیر عکس نوشته شده اعلیحضرت احمدشاه قاجار و والاحضرت ولایتعهد، دوبرادر، یکی نشسته بر روی صندلی و دیگری ایستاده. شمشیر کیانی در دست شاه است. ولیعهد، پوزخندی می‌زند وزیر لب می‌گوید: «شمشیر کیانی! برادرم لیاقت حفظ این شمشیر را نداشت...اگر من فقط کمی زودتر به دنیا آمده بودم همه چیز تغییر می‌کرد...و شاید حالا صدای وحشتناک چکمه قزاق‌ها به گوش نمی‌رسید.»