کلیدی بر شهرهای پایدار

گوندولین هال‌اسمیت، متخصص شهرسازی و بنیادگذار سازمان «آغازگران جامعه جهانی» GCI است. در بخشی از مقدمه کتاب می‌خوانیم: «همواره از مدیران شهری خواسته می‌شود با استفاده از کمترین منابع کارهای متعددی در شهر انجام دهند. به عبارت دیگر دولت‌ها مسئولیت‌هایی را به شهرهای کوچک و بزرگ واگذار می‌کنند، اما بودجه متناسب با این مسئولیت‌ها برای […]

گوندولین هال‌اسمیت، متخصص شهرسازی و بنیادگذار سازمان «آغازگران جامعه جهانی» GCI است. در بخشی از مقدمه کتاب می‌خوانیم: «همواره از مدیران شهری خواسته می‌شود با استفاده از کمترین منابع کارهای متعددی در شهر انجام دهند. به عبارت دیگر دولت‌ها مسئولیت‌هایی را به شهرهای کوچک و بزرگ واگذار می‌کنند، اما بودجه متناسب با این مسئولیت‌ها برای آن‌ها در نظر نمی‌گیرند. از طرفی نبود تعادل میان نیازها و ظرفیت‌ها، برای ارائه خدمات در جوامع شهری، سبب تشدید نابرابری‌ها و افزایش نیازهای اساسی انسانی و کمبود زیرساخت‌های عمومی‌ می‌شود؛ اگرچه همواره می‌توان با طرحی ابتکاری، چشم‌اندازی برنامه‌ریزی‌شده، مخاطره‌پذیری در آزمایش روش‌های جدید و شکستن ساختارهای قدیمی اقداماتی انجام داد. مثلاً شهردار یکی از شهرهای کلمبیا از محل بودجه پروژه ساخت یک بزرگراه چندطبقه برای ساخت پیاده‌رو، کتابخانه و مراکز بهداشتی در سکونتگاه‌های غیررسمی سرمایه‌گذاری کرد. از این طریق برای افراد نیازمند شهر فرصت‌های شغلی ایجاد شد و سطح کیفی زندگی آن‌ها به طور پایدار ارتقا یافت. متأسفانه مؤسسات دولتی اغلب آخرین سازمان‌هایی هستند که به راهبردهای ابتکاری در مدیریت و خدمات‌رسانی دست می‌یابند. زیرا مدیران دولتی بیش از صاحبان شرکت‌های خصوصی تحت نظارت و بررسی هستند و اشتباهات آن‌ها به قیمت از دست دادن موقعیت شغلی‌شان تمام می‌شود. در نتیجه ادارات شهری صرفاً درگیر حل مشکلات کوتاه‌مدت و ارائه راه‌حل‌های موقتی و سریع می‌شوند. افرادی که مدتی طولانی در یک اداره کار می‌کنند درمی‌یابند مشکل امروز در حقیقت راه‌حل مشکل دیروز بوده است و ابزارها و منابع لازم و کافی برای مواجهه با آن مشکل وجود ندارد».