صدای پاره‌ی بِرنو

«صدای پاره‌ی بِرنو» گردآورده‌ای از غزل‌های سرایندگان استان کهگیلویه و بویراحمد است. در یکی از غزل‌های این مجموعه می‌خوانیم: «عشق می‌بارد و در جان درختان غوغاست آسمان محو تماشای اهورامزداست سال‌ها می‌گذرد از تب آن داغ و هنوز در دلم شعلۀ آتشکده‌هایت برپاست خطّی از لوح اوستای نگاهت خواندم سیل جاری شد و فریاد خدایان […]

«صدای پاره‌ی بِرنو» گردآورده‌ای از غزل‌های سرایندگان استان کهگیلویه و بویراحمد است. در یکی از غزل‌های این مجموعه می‌خوانیم: «عشق می‌بارد و در جان درختان غوغاست آسمان محو تماشای اهورامزداست سال‌ها می‌گذرد از تب آن داغ و هنوز در دلم شعلۀ آتشکده‌هایت برپاست خطّی از لوح اوستای نگاهت خواندم سیل جاری شد و فریاد خدایان برخاست نامت آرامش لبخند زلال زردشت یادت آیینۀ روحانی آناهیتاست خانه در سایۀ زیتون و کبوتر داری دامنت تازه‌تر از غنچۀ نیلوفرهاست آریایی‌تر از اندوه تو اندوهی نیست گریه کن، گریۀ باران بهاری زیباست»