اسماعیل

کتاب اسماعیل اثر امیرحسین فردی

کتاب «اسماعیل» نوشته ی‌ »امیرحسین فردی» است.‌ اسماعیل در آخر ماجراهای پر فراز و نشیبش، همچون حضرت اسماعیل(ع)، به زندگی دوباره دست نمی‌یابد و آماده مرگ می‌شود: «حفره گور نرم و راحت بود؛ مثل گهواره، مثل آغوش مادر.» اما همان گونه که فرزند ابراهیم پیامبر به رستگاری رسیده بود، این مرگ هم معادل رستگاری است برای اسماعیل‌ رمان “اسماعیل”. چون حالا به پاسخ سوالی که سالیان سال آزارش می‌داده، رسیده است. امیرحسین فردی در این رمان، تصویر پسرک چشم زاغی به نام اسماعیل را ترسیم می‌کند، در روزگار پیش از انقلاب که همچون دیگران است، بی‌هیچ تمایز و تشخصی. به قهوه‌خانه می‌رود، جوانی می‌کند و بعد به دنبال کار می‌گردد. پدرش هم مرده و او باید حامی خانواده‌اش باشد. بخت هم با او یاری می‌کند و به استخدام بانک در می‌آید… در قسمتی از داستان می‌خوانیم: «مردم توی مغازهٔ لباسشویی در مورد پایان دنیا حرف می‌زنن، اما عین خیالشون هم نیست. انگار دارن پودرهای لباسشویی رو با هم مقایسه می‌کنن. مردم در مورد از بین رفتن لایه اوزون و زوال حیات صحبت می‌کنن، در مورد تخریب جنگل‌ها، در مورد آلودگی مرگباری که تا هزاران و میلیون‌ها سال با ما خواهد بود، در مورد از بین رفتن و نابودی هر روزهٔ گونه‌های متعددی از جانداران، و حتی‌ در مورد پایان خود فرایند گونه‌زایی. درحالی‌که کاملاً خونسرد و آرام به نظر می‌رسند.» این کتاب را انتشارات «سوره مهر» منتشر کرده است.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌