من بلال آقاجان هستم

کتاب من بلال آقاجان هستم، زندگی‌نامه شهید رجبعلی نوری است که به قلم فرزند شهید، علیرضا نوری در انتشارات سوره مهر چاپ شده است. شهید رجبعلی‌نوری از جمله شهدای دفاع مقدس در زنجان است که زندگی پر فراز و نشیب این شهید بزرگوار قبل و بعد از شهادت از زبان فرزند برومند ایشان شنیدنی و خواندنی است.

نگاشتن از تاریخ رشادت‌ها و دلیری‌های مردان بزرگی که حماسه آفریدند و جانفشانی کردند تا نام ایران اسلامی به گسترهٔ جهان امروز مرزها را در نوردیده و صدای آزادی و آزادگی، عدالت خواهی و ظلم ستیزی را به گوش تمام جهانیان برساند کار دشواریست.

فرهنگ تاریخ شفاهی و خاطره نگاری در ادبیات دفاع مقدس جایگاه ویژه‌ای دارد که هر چه بیشتر در آن دقیقتر می‌شویم به ابعاد مختلف و تازه‌ای از آن پی می‌بریم و هر چه موشکافانه‌تر نگاه می‌کنیم همه تازه‌گی است و بکر بودن مطالب ریز و درشتی که هر کدام حرف‌های ناگفته ای برای نسل های آینده دارد.

اگر چه معتقدیم راه طولانی و درازی برای رسیدن به هدفهای متعالی در پیش رو داریم اما به اندازه توان و بضاعت موجود تلاش می‌کنیم تا گوشه‌ای از جانفشانی‌ها و ایثار، استقامت و پایداری مردان و زنان سرزمین‌مان را به مدد حضور این گنجینه‌های ارزشمند ثبت و ضبط نمائیم.

در ۲ فصل با عنوان های «در بود آقاجان» و «در نبود آقاجان» گردآوری و نگاشته شده است.

فصل اول این کتاب با عنوان «در بود آقاجان» در بردارنده خاطرات و شنیده‌های راوی از بدو تولد تا زمان اعزام پدرش به جبهه در سال ۱۳۶۱ است و بیشتر به فعالیت‌های کاری و انقلابی پدرش در قبل و بعد از ازدواج می‌پردازد.

فصل دوم با عنوان «در نبود آقاجان» بیشتر به مشکلات سر راه خانواده شهید بعد از مفقود شدن پدر و جستجو برای یافتن نشانه هایی از شهید پرداخته شده است.

علیرضا نوری فرزند شهید، خود هنرمندی است خوش ذوق و قریحه که قلم زیبایی هم دارد.

دست نوشته های او که در این مجموعه آمده است در سال ۱۳۹۰ در چندین کنگره ملی و جشنواره های استانی حائز مقام شده که در ادامه با انگیزه مضاعف به تکمیل موارد نهایی دست نوشته هایش پرداخت.

حدود سال ۹۳ که علیرضا نوری دست نوشته‌های خود از خاطرات و زندگی پدر شهید و خانواده‌اش را برای انتشار به حوزه هنری ارائه داد، بخش عمده ای از خاطرات توسط ایشان نگارش و گردآوری شده بود.

تحقیق و پرس و جو و جمع‌آوری زوایای پنهان و پیدای زندگی این خانواده کار دشواری بود که طی چندین سال توسط فرزند شهید با رفت و آمدهای متعدد به شهرها و روستاهای مختلف و ساعت‌ها گفتگو با دوستان و همسایگان و آشنایان میسر شده است.

پس از گردآوری و نگارش خاطرات و ارائه آن توسط فرزند شهید، برای تدوین نهایی، اثر به یکی از نویسندگان خوب و فعال عرصهٔ دفاع مقدس آقای فرزاد بیات موحد سپرده شد و ایشان نیز با تلاشهای خود به تدوین نهایی کتاب همت گماردند و ماحصل این تلاش‌ها کتابی با عنوان: «من بلال آقاجان هستم» بود که اکنون پیش روی شماست.

امید که این کتاب و این تلاشها قدمی باشد هر چند کوچک در جهت ثبت و ضبط رشادتها و فداکاریهای بزرگ این عزیزان و انتقال به نسل‌های آینده این مرز و بوم.

بریده‌ای از کتاب من بلال آقاجان هستم

حال امروز پس از گذشت ۳۵ سال از عروج سرخت و با روایت خاطرات من بلال آقاجانم هستم و تقدیم آن به همه آزادگان عالم خصوصاً فرزندان عزیزتر از جانم حنانه و حسام‌الدین یک بید مجنون را به خاک می‌سپارم تا همگان بدانند که آقاجان عشق را برای همه می‌خواست نه فقط برای خودش...