توفان سرخ

هرچند این کتاب فقط 60 صفحه دارد و می توان گفت کتاب کم حجمی است اما از آنجا که نویسنده اش یکی از افراد ارتش دشمن بوده و فتح خرمشهر را شرح داده است، کتاب مهمی محسوب می شود.

خاطرات عبدالعظیم الشکرچی، وقایعی از جنگ در بین سال های 1360 تا 1361 را در بر می گیرد و او با ذکر حوادث و وقایعی از آزادسازی خرمشهر به دست رزمندگان ایرانی و اظهار عجز صدام در این خصوص، به توصیف روحیه نیروهای دو سوی نبردهای اطراف خرمشهر می پردازد.

عبدالعظیم الشکرچی در نبردها و عملیات مختلفی شرکت داشته و در این کتاب به عملیاتی اشاره کرده که نسبت به کم و کیف و زوایای مختلف آن وقوف کامل داشته است. در «توفان سرخ» با این سرهنگ عراقی همراه می شویم و او وقایع عملیات رمضان، حمله عراق به ایران و غافلگیری آنها توسط رزمندگان ایرانی و استفاده عراق از سلاح های شیمیایی را بیان می کند.

او همچنین از اعزام تیپ تحت فرماندهی اش و رویارویی با عملیات برق آسای ایران هم می گوید. در پایان می رسد به فرار او و پناهنده شدنش در ایران.

الشکرچی در «توفان سرخ» فتح خرمشهر را معجزه دانسته و در ادامه پیرامون اعدام تعدادی از فرماندهان و معاونان آنان به خاطر عقب نشینی از خرمشهر، رفتن بین مردم بصره و غارت اموال مردم توسط نظامیان عراقی، مجروحیت و بازجویی خود و انجام عملیات رمضان توسط نیروهای ایرانی به موارد متعددی اشاره می کند.غالب خاطرات این فرمانده عراقی درباره برنامه ریزی و مراحل عملیات های مختلف رمضان و مسلم بن عقیل (ع) است. او در این کتاب، استراتژی موفق و تاکتیک دقیق و برنامه ریزی مرحله به مرحله ایرانی ها را می ستاید و روحیه قوی ایرانی ها در سنگرهای نبرد مایه تعجب او می شود. الشکرچی همچنین از روحیه ضعیف سربازان و فرماندهان عراقی از شکست ها و عقب نشینی های پی در پی سخن گفته است.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌

بریده‌ای از کتاب توفان سرخ

یکی از سربازان، پس از اینکه فهمید به سوی منطقه‌ی عملیات حرکت می‌کنیم، شدیداً به گریه افتاد و به من التماس کرد که او را در پشت خط در قسمت عقبه رها کنم. می‌گفت تنها فرزند خانواده است و باید از پدر و مادرش محافظت کند. من متأثر شدم و او را رها کردم؛ اما هنوز چندان فاصله‌ای از هم نگرفته‌ بودیم که ترکشی به او اصابت کرد و جانش را گرفت.