هوشی‌مین

 هوشی‌مین (به ویتنامی: Hồ Chí Minh؛ ۱۹ مه ۱۸۹۰ – ۲ سپتامبر ۱۹۶۹) یکی از شخصیت‌های برجسته تاریخ ویتنام است. او که با نام واقعی نگوین سین شناخته می‌شود، به‌عنوان یک سیاستمدار و انقلابی تأثیرگذار، در تحولات سیاسی و اجتماعی کشورش نقش کلیدی ایفا کرد. از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۵، او به‌عنوان نخست‌وزیر و از ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۹ به‌عنوان رئیس‌جمهور ویتنام شمالی فعالیت کرد. او به ایدئولوژی مارکسیسم – لنینیسم اعتقاد داشت و از ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۹ دبیرکل حزب کارگران ویتنام بود هوشی‌مین در سال ۱۹۴۱ رهبری جنبش استقلال‌طلبی ویت مین را به عهده گرفت و در سال ۱۹۴۵، جمهوری دمکراتیک ویتنام را تأسیس کرد. او در نبرد دین پین فو در سال ۱۹۵۴، نیروهای فرانسه را شکست داد و به جنگ هندو چین پایان داد. در دوران جنگ ویتنام که از ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ ادامه داشت، او نقش مهمی در هدایت ارتش خلق ویتنام و ویت کنگ ایفا کرد. پیروزی‌های جمهوری دمکراتیک ویتنام بر ایالات متحده و ویتنام جنوبی در نهایت به اتحاد این دو کشور در سال ۱۹۷۶ انجامید، و پایتخت ویتنام جنوبی، سایگون، به نام او تغییر نام یافت.زندگی‌نامه هوشی‌مین قبل از رسیدن به قدرت پر از ابهام است و اطلاعات زیادی در مورد سال‌های اولیه زندگی او وجود ندارد. او به گفته‌ها، از حدود ۵۰ تا ۲۰۰ نام مستعار استفاده کرده است و سرگذشت‌های موجود درباره او در زمینه نام، تاریخ تولد و مکان تولد تفاوت‌های زیادی دارند.علاوه بر فعالیت‌های سیاسی، هوشی‌مین نویسنده و شاعر نیز بود و آثار متعددی به زبان‌های مختلف از جمله فرانسوی، انگلیسی، چینی و ویتنامی از خود بر جای گذاشت. این جنبه از شخصیت او نشان‌دهنده عمیق‌ترین تفکرات و ایده‌هایش در مورد استقلال و هویت ملی ویتنام است.