بهروز ثروتیان

 بهروز ثروتیان در روز یکشنبه، ۱۱ مهرماه ۱۳۱۶، برابر با ۳ اکتبر ۱۹۳۷ در میاندوآب متولد شد. تا ۲۴ سالگی ساکن میاندوآب بود و با داشتن مدرک پنجم علمی، به‌عنوان دبیر ریاضی به تدریس مشغول بود. در سال ۱۳۳۹ مدرک ششم علمی را با معدل ۱۹/۹۱ گرفت. در سال ۱۳۴۲ در کنکور سراسری شرکت کرد و هم‌زمان در دو رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی و فلسفه نفر اول شد و رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی را برای ادامه تحصیل انتخاب کرد. در سال ۱۳۴۵ با معدل ۱۸/۲ نفر اول دانشگاه تبریز شناخته شد و «مدال درجه‌یک علمی فرهنگ» را دریافت کرد. سپس برای خدمت فرهنگی به میاندوآب رفت. در سال ۱۳۵۱ دورهٔ کارشناسی‌ارشد ادبیات فارسی را در تبریز به اتمام رساند. در سال ۱۳۵۴ نیز دکتری ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران گرفت و در دانشگاه استخدام شد. در سال ۱۳۵۸ از دانشگاه تبریز بازنشسته شد و از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۲ با دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج به‌عنوان استاد مدعو تحصیلات تکمیلی ادبیات فارسی همکاری داشت. پس از آن، تا زمان فوت که بر روی تفسیر صفی علی‌شاه مشغول بود، غزلیات حافظ را تصحیح کرد و آثار بسیارِ دیگری نیز برجای گذاشت. ثروتیان، باآنکه پیش از این‌ها فعالیت خود را از محافل فرهنگی آغاز کرده بود، اما نخستین کتابش با عنوان بررسی فر در شاهنامهٔ فردوسی در ۱۳۵۰ منتشر شده بود و چاپ نخست آن را انتشارات مؤسسهٔ تاریخ و فرهنگ ایران در سال ۱۳۵۰ منتشر کرد. تحقیقات او عموماً در حوزهٔ نظام‌شناسی منتشر شده است.

 بهروز ثروتیان ظهر روز شنبه ۷ مرداد ۱۳۹۱، برابر با ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۲ در ۷۴ سالگی در گوهردشت کرج بر اثر سکتهٔ قلبی درگذشت و روز دوشنبه در بهشت سکینهٔ کرج در قطعهٔ ۱۲، ردیف ۳۹، شمارهٔ ۶۸ به خاک سپرده شد.