–
به‌بهانهٔ سال‌روز شکست حصر آبادان.

برشی از کتاب «فرکانس ۱۱۶۰: اینجا آبادان؛ صدای مقاومت و ایستادگی» به قلمِ فضل‌الله صابری:

«سخت است برای افرادی که امروزه در محاصره امواج صوتی، تصویری گوناگون قرار دارند، توضیحی بدهی که روزی، روزگاری در گوشه‌ای ملتهب از این سرزمین تنها شبکه اجتماعی، رادیو بود و فقط صدا بود که مردم یک شهر را به هم پیوند می‌داد و آنان را دلگرم می‌کرد تا زیر بارش گلوله‌های دشمن امیدشان را از دست ندهند، تنها صدا بود که به رزمندگانی که توش و توان نظامی چندانی نداشتند – و اگر هم داشتند در برابر دشمن تا دندان مسلح چیزی بیش از دست خالی نبود – پشت‌گرمی می‌داد تا خاک وطن را که عزیزتر از جان می‌پنداشتند، از میان چنگ و دندان غاصبان بعثی بی‌رحم تر از تاتار و مغول بیرون بکشند و آزاد کنند و نهال نو پای نظام جمهوری اسلامی را از تندباد حوادث محفوظ دارند. رادیو بود که به شهروندانی که حاضر به ترک دیار نشده بودند، موقعیت‌های امن و ناامن را اطلاع می‌داد و به آنها می‌گفت هنوز زندگی پابرجاست به سرودی پیامی ترنمی تلاوتی و…»