من او

مهم‌ترین ویژگی این رمان استفاده از زمان‌بندی است؛ یعنی زمان حال روایت که با فعل زمان حال بیان شده در خانه سالمندان است، اما اصل رمان بازگشت به گذشته‌هایی است که ماجراهای اصلی رمان را بیان می‌کند.

داستان مربوط به زندگى فردى به نام على فتاح است. راوى،قهرمان داستان هم هست، ماجراهاى زندگى خود را، از کودکى تا مرگ، روایت مى‌کند. على فتاح فرزند یک تاجر ثروتمند است و در جنوب شهر زندگى مى‌کنند. در کودکى، پدر خود را از دست مى‌دهد وتحت نظر پدر بزرگش بزرگ مى‌شود. در نوجوانى به مهتاب،همبازى دوره کودکى خود، دل مى‌ بندد. ولى این علاقه به ازدواج‌ نمى‌ انجامد. سال‌ها بعد، مهتاب با خواهر على به فرانسه مى‌روند.خواهر على با یک مبارز الجزایرى ازدواج مى‌کند. این مبارز ترور مى‌شود و او و مهتاب به ایران بر مى‌ گردند. در زمان موشک باران‌ تهران، خواهر على و مهتاب به شهادت مى‌رسند. على فتاح نیز بعد از بخشیدن آنچه از اموال پدرى مانده است، فوت مى‌کند. این سخن حقى است که اگر ما بخواهیم ادبیات داستانى ما در دنیا مورد اعتنا واقع شود باید به ریشه‌ ها برگردیم و از مضامین گنجینه‌ ادبیات کهن مدد بگیریم. اتفاقاً تاکنون تلاش کرده‌ اند اما موفقیت‌ چشمگیرى نیافته ‌اند. از این بابت رمان من او جهش بزرگى است به‌ سوى این هدف بزرگ. مضمون اصلى این رمان عشق است اما نه‌ عشق به معناى رایج امروزى آن بلکه عشق به همان معنا که بزرگان‌ ادب و هنر ما در آثارشان مایه گرفته ‌اند.(چاپ اول: 1378) این کتاب توسط مرکز آفرینش ‌هاى ادبى تدوین و با جلد شمیز منتشر شده است.