عطاء، جلد 3

کتاب «عطا» از مجموعه داستانی افلاکیان البرز زندگی نامه داستانی شهید «عطاءالله بحیرایی» به قلم «فاطمه دهقان نیری» و با تحقیق و مصاحبه « طاهره بیانلو» نگاشته شده است و توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است.

کتاب عطاء اثر فاطمه دهقان نیری، داستانی است برگرفته از زندگی عطاءالله بحیرایی، جوان هفده ساله‌ای که در کودکی فلج می‌شود و با کمک و حمایت‌های مادرش به مدرسه می‌رود و به خاطر حضور برادران و پدرش پایش به جبهه باز می‌شود.

او با وضعیت جسمانی که دارد مدت طولانی‌ای را در جبهه‌ها حضور داشته و چیزی که او را از دیگران متمایز می‌کند ویژگی‌‌های اخلاقی متفاوت او با دیگران است.

نویسنده برای روایت داستان از جریال سیال ذهن استفاده کرده است. زنی که خود زخم خورده از جنگ است و کودکش را در بمب باران از دست داده، می‌خواهد داستان زندگی عطاء را بنویسد.

کتاب چه در نوع نگاه و دیدگاه نویسنده و چه در نوع نگارش روایتی متفاوت دارد. فصل‌های کوتاه در تعداد صفحات کم به خواننده کمک می‌کند که علی‌رغم جریال سیال ذهن بودن اثر و پرش‌های زمانی با داستان ارتباط برقرار کند. و با زن و قصه عطاء همراه شود.

بریده‌ای از کتاب عطاء

... عطا می‌آید . روی همان پاهایی که سنگینی شان را روی زمین می کشد و برای این که تعادلش را حفظ کند و نیفتد، دست‌هایش تا به تا در هوا تاب می‌خورند. نیمه لبخندی هم روی صورتش نشسته. ریش و سبیل و موهای پرپشتی دارد. حجم موهای سرو صورتش از حجم سرش بیشتر است. دستمال یزدی پشت گردنش انداخته و گوشه‌هایش روی بلوز خاکی رنگش آویزان است. همان دستمال یزدی‌ای که بعدها به جای کارت شناسایی به دژبان نشان داد. دژبان پادگان ولیعصر جلویشان را گرفت و گفت کارت شناسایی. عطا هم بلوزش را بالا زد و دستمال یزدی دور کمرش را نشان داد و گفت: «کااارت شناااسااایی منه.»