اگرچه از آغاز «تاریخ شفاهی» به مثابه روشی مورد قبول در تاریخ‌ نگاری کشور بیش از شش دهه نمی‌گذرد اما آثار این حوزه (به گواه آمار و مستندات موجود) در مقایسه با کتاب‌ های بخش «تاریخ اسنادی» طی چند ساله اخیر از رشد و پیشرفت بیشتری برخوردار بوده است و امروز کمتر کسی در ضرورت، اصالت، اعتبار و کاربست‌ های آن تردید به خود راه می‌دهد. این مساله را باید از ثمرات شکل‌گیری انجمن‌های تاریخ شفاهی و رشته‌های تخصصی در این زمینه به شمار آورد که به طور قطع سهم دفتر ادبیات انقلاب اسلامی حوزه‏ هنری در این میان، به عنوان نهادی فعال و پیشتاز، بیش از سایر مراکز است.
 انتشار کتاب «خاطرات 15 خرداد: شیراز» از سلسله کتاب‌های خاطرات 15 خرداد از جمله نخستین طرح‌های تاریخ شفاهی روشمند و مستند در کشور است که کار پژوهش و آماده‌ سازی اولیه آن طی دوره‌ای 4 ساله از 1371 تا 1374 انجام شده است. مؤلف در این کتاب با انجام گفت‌گوهایی صریح و بی‌واسطه با بیش از 50 تن از شخصیت‌های ‏سیاسی و فرهنگی شیراز از زبان چهره‌ های نام آشنا و اثرگذاری چون سید عبدالحسین دستغیب، محی‏الدین حائری‏ شیرازی، سیدمحمدمهدی دستغیب، معصومه حسن ‏زاده و محمدنعمتی به بازخوانی وقایع قیام 15 خرداد سال 1342 در استان فارس می‌پردازد.