من ربانی شیرازی هستم

عبدالرحیم ربانی شیرازی (۱۱ فروردین ۱۳۰۱ شیراز -۱۷ اسفند ۱۳۶۰)، روحانی و فقیه ایرانی، نمایندهٔ ولی‌فقیه در استان‌های کردستان، آذربایجان و فارس، عضو مجلس خبرگان قانون اساسی و مجلس خبرگان رهبری و شورای نگهبان بود. وی در اسفند ۱۳۶۰ بر اثر یک تصادف عمدی در جاده اصفهان به قم کشته شد.

عبدالرحیم ربانی شیرازی در سال ۱۳۰۱ در شیراز و در خانواده‌ای مذهبی و سنتی چشم به جهان گشود. پدرش حاج محمدهادی معروف به بمانعلی و مادر او معصومه نام داشت. وی تحصیلات خود را در مکتب‌خانه آغاز کرد و پس از پایان بردن تحصیلات ابتدایی، در دوازده‌سالگی به فراگیری علوم دینی در مدرسه آقا باباخان شیراز پرداخت. ربانی سطوح میانی فقه و اصول را نزد محمدعلی موحد، عبدالحسین حائری، سید نورالدین حسینی و بهاءالدین محلاتی گذراند و از درس فلسفه استادانی چون حسین کربالی، جواد مصلح و محمدعلی حکیم بهره جست؛ سپس در سال ۱۳۲۷ باهدف ادامه تحصیلات حوزوی به قم هجرت کرد و در درس خارج فقه و اصول سید حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد، سید محمدرضا گلپایگانی و عبدالنبی اراکی و همچنین در درس فلسفه و تفسیر سید محمدحسین طباطبایی شرکت می‌کرد.

بریده‌ای از کتاب من ربانی شیرازی هستم

همه چیز عیان بود. در محافل و مجالس دولتی و حکومتی همه می دانستند آنچه اتفاق افتاده نه یک تصادف ساده که یک صحنه ترور تمام عیار بود «زمانی که این اتفاق (ترور) و آن صحنه سازی واقع شد توی شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی بودم در شورای مرکزی مطرح شد که این کار گروه مهدی هاشمی است و... همین جا بسته شد. یعنی برای همه اعضای شورای مرکزی جمهوری اسلامی قطعی بود که ایشان شهید شده است. ولی در آن زمان یا اعترافی نبود که صلاح ندانستند قضیه را علنی کنند یا اینکه دهان به دهان میگشت تا اینکه وقتی در سال ۶۵ دستگیر شدند در آنجا به صورت مبهم یک چیزهایی را بعضی از اعضایشان گفتند. ولی ظاهراً یکی از اعضای گروه فرقان به صراحت گفته که کار گروه ما بوده است. »