سفیر نور

 این کتاب در دو فصل به بررسی زندگی‌نامه فرزند انقلاب اسلامی، «شهید علامه سید عارف حسین الحسینی»، از روحانیان شیعه پاکستان و رهبر «نهضت جعفریه» می‌پردازد. عارف‌الحسینی در سال ۱۳۴۶ شمسی برای فراگیری علوم دینی راهی حوزه علمیه نجف اشرف شد که با دوره تبعید امام خمینی (ره) به عراق هم‌زمان بود. دوره‌ای که حزب بعث بر این کشور سلطه کامل داشت. عارف حسین در همین شهر با امام خمینی (ره) آشنا و با عشق به افکار ایشان، علاوه بر این‌که مرید و سرباز او شد، مجذوب شخصیت فقهی، اخلاقی، عرفانی و سیاسی امام هم شد. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نمایندگی امام خمینی (ره) در پاکستان را عهده‌دار شد و علاوه بر فعالیت‌های فرهنگی، عبادی و سیاسی، به امور بهداشتی و اقتصادی مردم نیز رسیدگی می‌کرد. با حضور او در پاکستان، شخصیتی شجاع، حامی مستضعفان و مخالف سرسخت استعمار و استکبار در این کشور ظهور کرد و همین امر نگرانی دشمنان انقلاب اسلامی را در پاکستان برانگیخت.

 سرانجام علامه عارف حسین الحسینی در ۱۴ مرداد ۱۳۶۷ در مدرسه «دارالمعارف الاسلامیه» پیشاور به دست افراد به‌ظاهر ناشناس، هدف گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.

 در سال ۱۳۷۳ شمسی «تسلیم رضاخان» از اهالی پاکستان و یکی از دوستداران و همکاران عارف حسینی کتابی به نام «سفیر نور» نوشت و پرده از اسرار قتل او برداشت. این کتاب چهارصدصفحه‌ای علاوه بر زندگی‌نامه شهید عارف حسینی، شخصیت اسلامی و استکبارستیز او را نیز به تصویر کشیده است. این کتاب تا کنون بیش از ده بار تجدید چاپ شده و در ایران با ترجمه رؤیا جوادی و یوشع ظفر حیاتی و به همت مجموعه پژوهش‌های مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگ و ادب پایداری در انتشارات سوره مهر به چاپ رسید.

 «تسلیم رضاخان» در دوره عارف حسینی، مسئول بخشداری دی‌آیی‌خان در سازمان دانشجویان امامیه بود. وی که دانش‌آموخته رشته داروسازی است با مراجعه به اشخاص، راویان و شاهدان و بررسی اسناد بسیاری کوشیده است تا هم شهید عارف حسینی را به‌درستی بنمایاند و هم تاحدامکان پرده از اسرار قتل او بردارد.

 نگارش کتاب در دوره‌ای انجام شده که خبری از شبکه‌های اجتماعی امروزی نبود و نویسنده برای شنیدن سخنان این‌وآن و بررسی اسناد و ضبط سخنان شاهدان و جمع‌آوری اطلاعات موردنیاز، سفرهای بسیاری انجام داده و رنج بسیاری کشیده است.

بریده‌ای از کتاب سفیر نور

چگونگی معرفی امام خمینی نزد مسلمانان پاکستان توسط عارف حسین و ایستادگی و پایمردی‌هایش در برابر دشمنان سخن گفته شده است. از آن جمله برگزاری راهپیمایی دویست‌کیلومتری شیعیان این کشور از پاراچنار تا پیشاور در حمایت از انقلاب اسلامی که موجب آگاهی و علاقه مردم پاکستان به انقلاب اسلامی شد. سرانجام علامه عارف حسین الحسینی در ۱۴ مرداد ۱۳۶۷ در مدرسه (دار المعارف السلامیه) پیشاور به دست افراد به‌ظاهر ناشناس هدف گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید تروری که امران آن در افکار عمومی شیعیان این کشور شناخته شده بود.