در تنم زمستان شد

در دل زمستانی از احساسات و تجربیات انسانی، نمایشنامه‌ای می‌درخشد که قلب و ذهن شما را به چالش می‌کشد: “در تنم زمستان شد”، اثری از مصطفی سیفی. این نمایشنامه با درون‌مایه‌ای عمیق و لایه‌لایه، پرده از روابط انسانی برمی‌دارد که در میانۀ طوفان‌های زندگی، همچنان به دنبال نوری در تاریکی هستند. از صفحۀ اول تا آخرین خط، شما را به سفری می‌برد که هر قدم آن پر است از لحظاتی برانگیزاننده، تأمل‌برانگیز و بی‌اندازه انسانی.
این نمایشنامه برشی از زندگی رونیا یک دختر کرد ایزدی است که چند سال اسیر داعش بوده و اکنون پس از فرار از دست داعش به آلمان گریخته، اما یک روز مرد داعشی که سال‌ها رونیا را اسیر کرده، وارد خانه او می‌شود.
“در تنم زمستان شد” نه تنها یک اثر ادبی است بلکه مانند یک آینه، تصویری از زندگی، عشق، از دست دادن، مبارزه برای بقا و جستجو برای معنا را منعکس می‌کند.

بریده‌ای از کتاب در تنم زمستان شد

شب وقتی خوابیدی... درست همون موقع که داری یه خواب خوش و شیرین می‌بینی یه دفعه چشم‌هات باز میشه... می بینی یه عجوزه بد ترکیب نشسته رو سینه‌ت... سعی می‌کنی دست و پا بزنی... جیغ بکشی... ولی بدنت یاری نمی‌کنه... کم کم نفست بند می‌آد... ترس همه وجودت رو پر می‌کنه و تو تبدیل می‌شی به به تماشاچی... یه تماشاچی که داره نابودی خودش رو تماشا می‌کنه...