به نام خدا محمد بروجردی‌ام مصاحبه نمی‌کنم

به نام خدا، محمد بروجردی‌ام، مصاحبه نمی‌کنم کتابی از خاطرات قدرت‌الله شهبازی راننده تیپ ویژه شهدا است که مدتی با شهیدان محمد بروجردی، محمود کاوه، علی قمی و محمدعلی گنجی‌زاده در جبهه‌های نبرد همنشین و همصحبت بوده است.

بریده‌ای از کتاب به نام خدا محمد بروجردی‌ام مصاحبه نمی‌کنم

وقتی مردی کوتاه قد، با سبیل های زرد شده با دلی پر از خاطره و خون از زندگی با محمد بروجردی می گفت که مسیح کردستان لقب گرفته بود، وقتی از صدای دلربای علی قُمی دم زد، از مردانگی کاوه تعریف کرد و یا از گرسنگی گنجی زاده؛ احساس کردم که فاصله ها برداشته شده و انگار خودم با مسیح در جنگل های آلواتان شانه به شانه راه می رویم. این مرد لاغر اندام سیه چرده، راننده قدیمی تیپ ویژه شهدا، قدرت الله شهبازی است که در بسیاری از ساعت ها با این بزرگان همنشین و همصحبت بوده و کارهای معمولی تا لحظه شهادت این بزرگان را به چشم دیده و معنویتشان را با گوشت و پوست و استخوان لمس کرده است. او به این اسامی بزرگ همان قدر علاقه‌مند است که به بچه ها و خانواده اش و چه بسا بیشتر! شهبازی علاوه بر این تجارب ناب، صداقتی در ترسیم حوادث شخصی و پیرامونی دارد که بی بدیل و گرانبهاست. او متولد 29 آبان 1333 در شهر نهاوند و حوادث را بدون ترس از قضاوت دیگران کاملا عریان بیان می کند: من برادر بروجردی را نشان خبرنگارها دادم و گفتم: حاجی فرمانده قرارگاه است. این ها دوربینشان را آماده کردند و جلو رفتند. - سلام ما از صدا و سیمای مرکز ارومیه آمده ایم و می خواهیم با فرمانده قرارگاه مصاحبه کنیم. برادر بروجردی گفت: - به نام خدا، من محمد بروجردی ام و مصاحبه نمی کنم. هرکسی می خواد با فرمانده مصاحبه کنه، بره داخل جنگل، محمود کاوه و نیروهای اصلی داخل جنگل در حال نبردند، خدا نگهدار. آه از نهاد خبرنگارها درآمد، با اخم و تَخم گفتند: - آقا چرا مصاحبه نمی کنی؟ - چون در حد مصاحبه نیستم!