تیغ‌های گل رز

آقای رمضانعلی کاوسی جانباز قطع نخاعی با نگارش کتاب تیغ های گل رز تلاش نموده است خاطرات جمعی از جانبازان هفتاد درصد و آزادگان استان اصفهان را ثبت نماید

او با انگیزشی بالا و علیرغم مجروحیت فراوان سال هاست که فعالانه می نویسد و زندگی بسیار فعال و با انرژی دارد ، مطالعه این کتاب می تواند برای علاقمندان بسیار جالب و مفید باشد .

بریده‌ای از کتاب تیغ‌های گل رز

ناگهان با ویلچر کله پا شدم و به شدت با سر و صورت روی شاخه های گل رز باغچه افتاده و با موازنیکهای کف حیاط برخورد کردم. درد زیاد امانم را بریده بود بوی خون به دماغم خورد نمیتوانستم حرکت کنم همسرم به اتفاق دختر هشت ساله ام دویدند داخل حیاط دست و پایشان را کم کرده بودند. وقتی صورتم را برگرداندند. تعدادی از تیخهای گل رز در صورتم فرو رفته بود. اسیدهای باتری ویلچر هم داشت روی موزائیکها می ریخت. فقط چند سانتیمتر با اسیدها فاصله داشتم زیر بغلهایم را گرفتند و مرا روی زمین کشاندند تا فاصله ام با ویلچر بیشتر شود سر و صورت و پیراهن سفیدم پر از خون شده بود نمیتوانستند به تنهایی مرا روی ویلچر بگذارند. قطره های خون صورتم روی موزائیک های حیاط می چکید برادرم را خبر کردند و با کمک او مرا روی ویلچر گذاشتند همسرم با گریه یکی یکی تیغها را از صورت و پیشانی ام بیرون میکشید