آهید

کتاب “آهید” اثر محمدرضا تقی‌دخت، مجموعه‌ای است که در دل آن شعر زندگی می‌کند، شعری که از دلبری‌های زبان و زیبایی‌های اندیشه می‌گوید.

این کتاب، گلچینی است از غزل‌ها، مثنوی‌ها، و نوسروده‌هایی که هر کدام به نوعی از رمز و راز وجود و زیبایی‌های پیرامون ما پرده برمی‌دارند و به موضوعاتی چون عشق، رنج، سرنوشت، و زندگی می‌پردازد.
آغاز این سفر شعری با “عقلِ سرخ” می‌باشد که از طریق داستانی فلسفی شما را به دنیایی می‌برد که در آن حکمت و عقل با هم آمیخته‌اند. سپس “از هروله در راه” شما را به دنیایی از غزل‌هایی می‌برد که با زخم و درمان عشق، با سرزندگی طبیعت و با انسانیت در عمیق‌ترین حالاتش سروکار دارد.
در “از سفر تا خویش” به مثنوی‌هایی خواهید رسید که هر کدام داستانی دارند. و نهایتاً، “از جامۀ خیّامی” شما را به نوسروده‌هایی با الهام از سبک خیام می‌برد.

بریده‌ای از کتاب آهید

صدا در نِی نهان، نی در نیستان، شهرِ خاموشان/ صداگم‌کردگان، در خویش مرگان، خودفراموشان | گناه‌آلودگان، پادافرهِ کردارِ بد دیده/ غلیواژانِ عمری زنده بر مردار چرخیده | به هم بر هرچه «آهید» است و «آناهید»! راهی نو/ زمین شد دامگه، آبشخوری نو...، خوابگاهی نو