آن قدر تلخ که فراموش می‌کنی شکلات است

آیا تا به حال کتابی خوانده‌اید که نه تنها شما را در دنیایی از کلمات غوطه‌ور کند بلکه ذهنتان را به سفری در اعماق احساسات انسانی ببرد؟

«آن‌قدر تلخ که فراموش می‌کنی شکلات است» نوشته فاطمه گیلانی، دقیقاً چنین اثری است. این کتاب، مجموعه‌ای از شعرهایی است که با زبانی شاعرانه و تصاویری قدرتمند، به زندگی، عشق، درد و امید پرداخته و دنیای درونی شاعر را با لایه‌های عمیق احساسی به تصویر می‌کشد.
در هر صفحه از این کتاب، با اشعاری روبه‌رو می‌شوید که زندگی را از منظرهای متفاوتی بررسی می‌کنند، از تجربیات زنان شالیکار گرفته تا تصویرسازی‌هایی از طبیعت و نمادهایی که هر یک داستانی نهفته دارند. شاعر از موضوعاتی چون زن بودن، مقاومت در برابر سختی‌ها، جستجوی معنا در جهان پیرامون خود و مرگ و زندگی سخن گفته و به خوانندگان اجازه می‌دهد تا از طریق شعر، به اکتشاف درونی و تأمل در زیبایی‌ها و دردهای زندگی بپردازند.

بریده‌ای از کتاب آن قدر تلخ که فراموش می‌کنی شکلات است

کاری که زندگی با من کرد، زمستان با درخت نمی‌کند! به هیچ چیز نمی‌توانم تشبیهش کنم مگر شکلات تلخ؛ آن‌قدر تلخ که فراموش می‌کنی شکلات است! زندگی‌ست دیگر ... طوری به دست‌وپایم پیچید که زمستان به شاخه‌ها