بانوی کربلا حضرت زینب(س)

عایشه بنت الشاطی، از نویسندگان چیره دست مصری است که کتاب هایی چند درباره شخصیت های اسلامی به خصوص مادر پیامبر، همسران پیامبر و دختران پیامبر نوشته است. این بانوی دانشمند، چند سال پیش از دنیا رفت. از کتاب او درباره شخصیت عظیم حضرت زینب (س)، به نام «بطله کربلا» ترجمه های دیگری هم انجام گرفته است، اما ترجمه استادانه و شیوای مرحوم آیت الله صدر، از برجستگی خاصی برخوردار است. نویسنده، در بخشی پدران و نیاکان زینب کبری (س) را معرفی می کند، سپس با پرداخت ادیبانه تولد این گوهر در مدینه در سال ششم هجرت، به دوران غم بار کودکی این دختر که مصادف با رحلت رسول خدا (ص) و شهادت مادرش حضرت فاطمه (س) است می پردازد. در مقطعی به ازدواج حضرت زینب (س) با عبدالله بن جعفر و ثمره فرخنده این وصلت می پردازد. ترسیم صحنه هائی از زندگی او در دوران امامت پدر بزرگوارش امیر المؤمنین (ع) و برادر مظلومش امام حسن مجتبی (ع) و نقش آفرینی این شیرزن در حماسه کربلا، بخش هایی دیگر از این کتاب است. فصل عاشورایی زندگی وی، برجسته ترین فصل کتاب محسوب می شود که سبکی روایی، جذاب و داستان گونه دارد، تا آن جا که کاروان اهل بیت، با کاروان سالاری زینب کبری (س) به مدینه باز می گردد و همواره احیاگر یاد عاشورا و رسواگر جنایات بنی امیه بر ضد خاندان نور و عصمت است، تا آن که یک سال و نیم پس از حادثه کربلا، از دنیا می رود. هرچند که بافت کلی کتاب، بیشتر داستانی است و همین بر جاذبه کتاب افزوده است، ولی با نقل هایی از منابع، فضایل و شخصیت علمی و اجتماعی او را هم ترسیم می کند.