کوچه خاطرات

داستان حاضر ماجرای مردمانِ یک کوچه است. «عباس» و «ابوالفضل» که برادر هستند، به همراه دوستشان مرتضی در جریان مسایل کوچه هستند. دورة قبل از انقلاب و نزدیک به اتمام حکومت رژیم پهلوی است.

«اکبر سوتی» ملقب به «اکبر لاته» فردی با معرفت و مشتری دایمی قهوه‌خانه «علیقلی» است. به زودی خبر یکی از فعّالان علیه رژیم به نام «علی‌اکبر صبوری» در کوچه پیچیده و «استوار کیانی» در جستجوی یافتن علی صبوری، به کوچه می‌آید. او قصد بردن دختر مش‌باقر که از علی صبوری اطلاعاتی دارد را دارد که هر کدام از مردان اعلام می‌کنند که از علی‌اکبر صبوری اطلاعاتی دارند و در این میان اکبر سوتی خود را علی‌اکبر صبوری معرفی می‌کند و تا پای مرگ برای نجات دختر مش‌باقر پیش می‌رود و این در حالیست که چند روز بعد خبر به شهادت رسیدن «صادق»، پسر مش‌باقر در جریان مبارزه؛ همة اهالی کوچه از جمله مرتضی و ابوالفضل و عباس را بهت‌زده می‌کند.

بریده‌ای از کتاب کوچه خاطرات

خسرو منتظر عقب نشینی من بود. ولی من چرا باید از او می‌ترسیدم؟ با اینکه مستأجر مغازه ما بودند، ولی به خلاف پدر و برادرش، انگار یک چیزی هم طلبکار بود. همیشه خدا، صورتش کبود و زخم و زیلی بود. وقتی نزدیکم رسید، چهره‌اش جدی شد و با آن صدای خش دارش، یواشکی گفت: شنیده‌ام داداشت خونه نشین شده... نکنه از ترس مأمورها شلوارش رو خیس کرده! باز دوباره صحبت از علی صبوری بود. خدایا یعنی می‌شد یک روز من هم بدانم این علی صبوری کیست و چه کاره است؟ که باید اسمش یواشکی گشوده شود؟ ولی چه فایده؟ اینجا پشت در با گوش ایستادن که چیزی گیرم نمی‌آید.