انقلاب نااندیشیدنی در ایران

درست تا صد روز دیگر اعتراضات، سلطنت را در ایران ساقط می کرد. تظاهرات به انبوه های میلیونی می رسید. اعتصاب گسترش یافته و کل اقتصاد از جمله صنعت نفت را که رژیم را سر پا نگاه داشته بود تعطیل می کرد، محمد رضا شاه پهلوی که سی و هفت سال بر تخت سلطنت نشسته بود از ایران می گریخت و به جای خود یک دولت موقت می گمارد که آن نیز پس از سی و هفت روز به دنبال او به تبعید می رفت. یک حکومت انقلابی به رهبری امام خمینی- که در غرب او را با عنوان پیشینش یعنی آیت الله می شناختند- به قدرت می رسید. اما در اکتبر 1987( مهر 1357) پیش بینی این درام سخت بود. رژیمی که به ظاهر با ثبات به نظر می رسید، به رهبری پادشاهی یا چندین دهه تجربه، بهره مند از میلیاردها دلار صادرات نفتی، مجهز به یک دستگاه امنیتی هرس آور و بزرگترین ارتش منطقه و در حمایت قدرتمندترین کشورهای جهان چطور ممکن بود سقوط کند؟