سبک زندگی کارمندی

اداره برای بسیاری تداعی‌کنندهٔ گیرهای بی‌دلیل و با دلیل تأخیر در کارها، فشلی و ناکارآمدی، کاغذبازی، امضاگرفتن‌های پر مکافات، کار راه‌نینداختن، فساد، نیاز شدید به آشنا و پارتی و … است و کارمند علاوه بر این‌ها تداعی‌کنندهٔ حوصله نداشتن، جواب سلام سرد و نامفهوم نمی‌شود بی‌نشاطی، تکرار، اطاله، روزمرگی، رکود انگیزه، هدف‌های دست نیافته و فراموش‌شده، غباری بر آرزوهای بلند، پرده‌ای خاک گرفته بر آرمان‌های بزرگ، ازبین‌رفتن هیجان‌ها، دل‌مشغولی‌های روزمره، ملال و بی‌رمقی، رنگ و نوری خفه و کم‌سو از گرایشات انسانی، نداشتن نوآوری، کندکاری، آزادی گرفتار در هشت صبح تا چهار بعدازظهر و شنبه صبح تا پنج‌شنبه ظهر، استعدادهای شکوفا نشده، خلاقیت‌های سرکوب شده، و در شهرهای بزرگ، ترافیک و دیر رسیدن و ناکافی بودن وقت و درآمد برای رسیدگی به خانواده و اخیراً نداشتن زندگی گرم و بانشاط و… است. گویا کارمندان، علاوه بر رعایت مقررات اداره، به سبک خاصی از زندگی نیز موظف شده‌اند.

بریده‌ای از کتاب سبک زندگی کارمندی

خسته‌ام از آرزوها، آرزوهای شعاری شوق پرواز مجازی بال‌های استعاری لحظه‌های کاغذی را روز و شب تکرارکردن خاطرات بایگانی زندگی‌های اداری آفتاب‌زرد و غمگین، پله‌های روبه‌پایین سقف‌های سرد و سنگین، آسمان‌های اجاری با نگاهی سرشکسته، چشم‌هایی پینه‌بسته خسته از درهای بسته، خسته از چشم‌انتظاری صندلی‌های خمیده، میزهای صف‌کشیده خنده‌های لب‌پریده گریه‌های اختیاری عصر جدول‌های خالی مانَک‌های این حوالی پرسه‌های بی‌خیالی، صندلی‌های خماری سرنوشت روزها را روی‌هم سنجاق کردم شنبه‌های بی‌پناهی، جمعه‌های بی‌قراری عاقبت پرونده‌ام را با غبار آرزوها خاک خواهد بست روزی باد خواهد بردباری روی میز خالی من صفحه باز حوادث در ستون تسلیت‌ها نامی از ما یادگاری.