خیابان ۲۰۴ روایت یک فاجعه

‌کتاب «خیابان ۲۰۴» در چهار فصل رمانی درباره حج سال ۱۳۹۴ است . «خیابان ۲۰۴» به سبک کارهای مستندنگاری، به سراغ اولین شاهدان ماجرا رفته تا آنچه را که در آن روز رخ داده بدون واسطه روایت کند. کتاب در واقع مجموعه‌ای است از روایت شاهدان عینی از فاجعه‌ای که هنوز بعد از گذشت قریب پنج سال، چرایی وقوعش برای بسیاری روشن نیست.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌

کتاب در چهار بخش حادثه منا را شرح می دهد. از زبان شاهدین که روز عید قربان آن حادثه را از نزدیک لمس و تجربه کرده اند؛ از زبان همسفرها که همراه با عزیزانشان به این سفر رفته و تنها به خانه شان بازگشته اند؛ از زبان گروه تفحص شهدا که از اولین لحظات حادثه مشغول امدادرسانی بوده و تا آخرین فرصت به دنبال شهدا مشغول جست و جو بوده اند و در پایان از زبان خانواده شهدا، که در ایران حوادث بعد از این فاجعه را روایت می کنند.

بریده‌ای از کتاب خیابان ۲۰۴ روایت یک فاجعه

پسرم دستم را گرفت برویم سوار ماشین بشویم. گفتم: «من رو روستا نبرید. من بی بابات ،برگشتم خجالت میکشم.» گفت: «تو که با با رونکشتی دورم را گرفته بودند با زوهایم توی دستهایشان بود و میکشیدنم طرف ماشین میگویم میکشیدنم چون پاهایم راه نمی رفتند میدانستم حاج غلامعلی شوهرم را من نگشته ام اما روی برگشتن بدون او زنده ماندن بدون او را نداشتم از فرودگاه مشهد تا نیشابور و روستای ما قدر دو سال طول کشید تا برسیم چقدر فکر و خیال بافتم چقدر فکر کردم که همه اینها خواب است به حاجی فکر کردم به آن لحظه که تشنه زیر نور آفتاب بوده.