از شاعران برجسته ای که در ادبیات فارسی منظومة فکری دارند و همین منظومة فکریْ آن ها را از دیگران متمایز می کند، یکی مولاناست و دیگری بیدل. این دو شاعر در یک تقسیم بندی کلی هر دو پانته ایست یا وحدت وجودی اند، اما تکیة آن ها بر فرازهای معنوی این فلسفه باهم فرق می کند. همانطور که شاعران تعدادی واژه های دلخواه دارند که زیاد تکرارشان می کنندـ و من به این واژه ها سوگلی یا واژه های نظرکرده می گویمـ مضامین سوگلی هم دارند. بنابراین، وقتی بر مضامین سوگلی تأکید دارند، از همان واژه های سوگلی هم زیاد استفاده می کنند و با آن ها تمثیل و استعاره و تشبیه می سازند و حتی نماد ارائه می دهند. بیدل شاعـر آینه ها نیست. شاعر آینه است؛ یعنی یکی از المان هایی که بیدل بسیار استفاده می کند آینه است و آینه رمـز یا استعاره ای است برای انسان.
محتوای کتاب :
متوسط
اثر گذاری متن :
متوسط
طرح جلد :
متوسط
کیفیت چاپ :
متوسط
وارد شوید
برای اینکه بتوانید کتاب را ارزیابی کنید ابتدا باید وارد حساب
کاربری خود بشوید.