روزشمار ۱۵ خرداد 1340، جلد 4

واقعه پانزده خرداد ۱۳۴۲ یک روز تاریخی برای نهضت اسلامی مردم ایران است که در حافظه جمعی ایرانیان با چند ویژگی شناخته می‌شود. سخنرانی مهم امام خمینی ره، دستگیری امام و شهادت گروهی از طرفداران او. روزشمار ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ یک پروژه تحقیقاتی تاریخ معاصر بود که از نخستین روزهای سال ۱۳۷۶ آغاز شد.

این بررسی از آغاز سال ۱۳۴۰ تا پایان سال ۱۳۴۳ شمسی را دربرگرفته است تا از مقدمه و بازتاب حوادث خرداد ۱۳۴۲ به صورت کامل یاد کند. منابع داخلی و خارجی این روزشمار در قالب کتاب، نشریه و مطبوعات و اسناد است که برخی از آنها برای اولین بار است که مورد توجه و استفاده قرار گرفته‌اند. بررسی تمام این منابع حدود ۵ سال طول کشید و اوایل دهه ۱۳۸۰ کار نگارش اثر آغاز شد. در این نگارش با هدف اطلاع‌رسانی دقیق وقایع، روایت‌های منابع از یک خبر یا اتفاق به گونه‌ای تلفیق شده‌اند که در نهایت نمای کامل و در حد امکان لحظه به لحظه‌ای از ماجرا ارائه کنند. روزشمار هر روز با عنوان خبرهای همان‌روز آغاز شده و سپس متن خبرها آمده است. این متن پی‌نوشتی دارد که شامل نشانی منابع خبری است. نشانی منابع مطبوعاتی نیز در همین پی‌نوشت آمده است اما نشانی منابع کتابخانه‌ای در ضمیمه دیگری در پایان هر جلد با نام «کتابنامه» تکمیل شده است. در پایان هر جلد به جز کتابنامه، فهرست «نمایه» قرار دارد که شامل معرفی شخصیت‌ها، مکان‌ها، نشریه‌ها و منابع خبری و شرح بعضی از مفاهیم است. لازم به ذکر است که معرفی‌شدگان در نمایه جلد اول در جلدهای بعد دوباره معرفی نشده‌اند و نمایه جلدهای بعدی شامل نام‌هایی است که برای نخستین بار در آن جلدها آمده است.

بریده‌ای از کتاب روزشمار ۱۵ خرداد 1340

.مسئله دیگری که آیت‌الله خمینی مطرح فرمودند مسئله رسیدگی به امور مردم بود مردم در ناراحتی به سر می‌بردند آن سال (۱۳۴۰) سال سختی بود زمستان سردی داشت. معروف بود که در همدان تعدادی از بی‌بضاعت‌ها از سرما خشکیدند آیت‌الله: گفتند به وضع مردم برسید. خانواده‌های گرفتار زیاد هستند باید با آنها کنار بیایید به اینها کمک کنید نه اینکه همیشه به فکر خودتان باشید هنگام ظهر بود، نخست‌وزیر علی امینی می‌خواست برود. آیت‌الله تعارف کردند با نان و پنیر طلبگی قناعت کنید مشاور مذهبی نخست‌وزیر: گفت منظور آقا این است که با علما هم غذا شوید تا ببینید آقایان علما چه می‌کشند نخست‌وزیر گفت نه ما در سالاریه مهمان هستیم؛ اگر حضرت‌عالی هم افتخار دهید، اتومبیل می‌فرستیم ناهار تشریف بیاورید. آقا فرمودند: نه من معذور هستم نمی‌توانم نخست‌وزیر رفت.