عمو صیاد

مجموعه داستان «عمو صیاد» به موضوع‌های مختلف پیرامون دفاع مقدس، تفحص شهدا و مدافعان حرم می‌پردازد.

توکلی در این اثر با استفاده از قالب‌های نو و جذاب بر گیرایی، جذابیت و شیوایی آن افزوده است.

کوه به کوه … آدم به آدم، صبح روز چهلم، پرونده‌ی امروز: ابوعایشه، مجنون، سه روایت از حاج ابراهیم میرشکاری معروف به «عمو صیاد» و یوسف از جمله بخش‌های این کتاب است.

دو داستان این کتاب شامل؛ کوه به کوه … آدم به آدم و پرونده‌ی امروز: ابوعایشه، در جشنواره‌های مختلف ادبی مورد تقدیر قرار گرفته است.

در روایت اول از عمو صیاد، شکارچی پیری در روزگاران قدیم زندگی می‌کرد که جوانی‌اش را به شکار در رکاب خان گذرانده بود. هیچ‌کس به خاطر نداشت که در طول سال‌ها تیرش به خطا رفته باشد. به همین دلیل مدت‌ها در خدمت خان اعظم بود و به میرشکار ملقب شده بود. او در پیری‌اش باز هم به شکار می‌رفت و این‌بار بره آهویی را به دام انداخته بود که سه جوان رعنا را در مقابل خود می‌بیند. سه جوان از عمو صیاد می‌خواهند تا بره آهو را به ازای جرعه‌ای رنگین‌کمان، محبت و عاقبت بخیری بر آن‌ها ببخشد. عمو صیاد فقط به خاطر عاقبت بخیری آهو را آزاد می‌کند.

بریده‌ای از کتاب عمو صیاد

فردای آن روز، موقع تمرین روزانه، یکدفعه پرسید: «تو چرا موقع هدف گیری مثل مجسمه خشکت میزند؟! عضلاتت را شل کن. مگر داری بیست لیتری آب جا به جا میکنی؟!» و قبل از اینکه چیزی بگویم، خودش ادامه داد: «فرنگی ها می گویند موقع هدف گیری به نفست مسلط باش. اگر ارباب نفست شدی، ارباب ذهنت میشوی. ولی ما چه میگوییم؟! میگوییم موقع هدف گیری به نفْست مسلط باش. اگر ارباب نفْست شدی، بنده ی خدا میشوی. آن وقت درست زدی وسط خال.»