طوفان بمبئی

کتاب «طوفان بمبئی» مجموعه خاطرات مجتبی رحماندوست از سفرهایی است که در سال‌های مختلف رفته است. مجتبی رحماندوست سیاستمدار، شاعر و نویسنده‌ای است که در دوران نوجوانی در جبهه‌های جنگ حضور داشته و بعدتر نیز به عنوان نماینده مجلس و یکی از مسوولین جانبازان و ایثارگران فعالیت نموده است. او نیز همچون برادرش مصطفی رحماندوست طبع شعر دارد و تاکنون چندین کتاب به چاپ رسانده است.

در این اثر سفرنامه‌ای رحماندوست ما را با خود به کشورهای دور و نزدیکی همچون ترکیه، برزیل، عراق، لبنان، مالزی و سنگاپور می‌برد. هرکدام از این سفرها تجربه متفاوت و منحصر به فردی بوده است. او سفر برزیل را همراه ورزشکاران جانباز و معلول پارالمپیکی انجام داده است. سفر ترکیه، سوریه و لبنان را با ماشین شخصی خود و به همراه خانواده رفته است و سفر مالزی و سنگاپور وی گزارشی از دیدار مراکز علمی و فناوری این کشورها به همراه جمعی از اساتید دانشگاهی است. این اثر دارای زبانی ساده و حاوی اطلاعات سیاسی و فرهنگی دست اولی است که مطالعه این اثر را ارزشمند می‌کند.

بریده‌ای از کتاب طوفان بمبئی

از خودم می‌پرسم که سفر چندروزه من به یک کشور و ثبت و انتشار مشاهدات و تجربیات محدود آن به چه درد یک خواننده می‌خورد؟! نه سفری طولانی و همه‌جانبه است، نه حاوی اطلاعات کارشناسی فراگیر از آن کشور است و نه تاریخ و جغرافیای آن کشور را ارائه می‌کند. ارتباط با افراد محدود و مشاهده جند جای محدود یک کشور چه ارزشِ گزارش‌نویسی و انتشار دارد؟ از سوی دیگر، وقتی پای تعریف مسافری که از سفری خارجی برگشته می‎‌نشینیم، می‌بینیم که گرچه او هم سفر محدودی داشته، اما بخشی از حرف‌هایش شنیدنی است و تجربیات جدیدی برایمان دارد و بعضا تازه و درخور توجه است. و مگر اولین نگاه‌های یک مسافر به وضع ظاهری یک کشور و نحوه برخورد مردم آنجا نمی‌تواند تابلویی، هرچند ناقص، برای معرفی آن کشور باشد؟ این است که خودم را راضی می‌کنم، چند صفحه محدودِ نوشته‌شده از یک سفر خارجی را در این کتاب ارائه کنم؛ تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.