رفیق

در این زندگی‌نامه داستانی، بخشی از سبک زندگی، شخصیت، منش و مجاهدت‌های شهید در دوران دفاع مقدس به روایتگری همسر، خانواده و هم‌رزمانش آورده شده و در انتهای کتاب نیز تصاویری از شهید منتشر شده است.

سردار شهید خلیل حسن‌بیگی در سال ۱۳۳۳ در یزد به دنیا آمد. وی پیش از انقلاب به صف مبارزین با طاغوت پیوست و تا آخرین لحظه در خط مقدم دفاع از میهن و ارزش‌های انقلاب اسلامی حضور داشت.

او سخنرانی توانا بود و اطلاعات وسیعی درباره جبهه و جنگ، به ویژه جبهه‌های جنوب و غرب داشت و به همین دلیل رزمنده‌ها و دوستانش به او لقب «کتاب کهنه جنگ» داده بودند.

خلیل، حضوری مداوم و شاید همیشگی در جبهه‌ها داشت و فقط چند روزی را در سال به یزد می‌آمد؛ حتی چند دفعه خانواده‌اش را برای بازدید به جبهه برده بود.

جانشین ستاد تیپ مستقل ۱۸ الغدیر، رئیس ستاد تیپ یکم لشکر نجف اشرف و فرمانده لجستیک تیپ الغدیر از جمله مسئولیت‌های او در دوران دفاع مقدس بود.

سرانجام این سردار فداکار به همراه جمعی از هم‌رزمانش در روز ۲۵ دی‌ماه ۱۳۶۵ در عملیات کربلای پنج در منطقه شلمچه در ۳۲ سالگی به فیض شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش در گلزار شهدای خلدبرین به خاک سپرده شد.

بریده‌ای از کتاب رفیق

رفیق کسی است که واژه‌های پشت چشمت را بخواند. بدون گفتن بداند چه می‌خواهی. رفیق یعنی آنکه از چشمانت بفهمد اوضاع دلت ابری است یا آفتابی یا حتی در حال ابری شدن. رفیق کسی است که اگر جایی یکی شبیه تو را دید، دنبالش بدود و ببیند خودت هستی یا نه. بعد گرم بکوبد روی شانه‌ات و شوق از چشمانت سرازیر شود به تک‌تک سلول‌هایت و دلت از این تصادف‌های شیرین بخواهد، از این لحظه‌های ناگهانی. رفیق یعنی خلیل. هنوز جلو نرفته‌ای که جلو می‌آید و فکر می‌کنی سال‌هاست که گوشه دلت جا داشته است.