چراغ‌های روشن شهر

کتاب حاضر حاصل پنج سال مصاحبه عمیق و هدفمند ساسانی خواه با راوی، تحقیقات میدانی و کتابخانه‌ای، دو سفر به استان خوزستان و صحبت و جلسه‌های متعدد با کارشناسان حوزه خاطره‌نگاری است.

کتاب چراغ‌های روشن شهر: خاطرات زهره فرهادی نوشته‌ی فائزه ساسانی خواه، تصویری قابل تأمل از جایگاه زنان و دختران در روزهای جنگ تحمیلی است.

چراغ‌های روشن شهر روایتی‌ است از سال‌های نه چندان دور، از روزهای پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و حضور فرهادی در فعالیت‌های فرهنگی و تحول شخصیتش تا سال‌های پس از پیروزی و آغاز دفاع مقدس مردمی ایران.

این اثر چکیده‌ای از دوران نوجوانی زهره فرهادی است که گاه به رؤیایی زیبا شبیه شده و باورش در این زمانه برای ساسانی خواه هم نیز سخت گشته است. چراغ‌های روشن شهر تنها بخشی از وقایع و حوادثی است که بر پاره‌ای از سرزمین مادری‌مان گذشته است. اگرچه همه می‌دانیم که هیچ‌گاه فداکاری‌های زنان و مردان در آن دوره در هیچ کتابی آن‌چنان ‌که شایسته و درخور است نیامده و نخواهد آمد.

چراغ‌های روشن شهر قصه‌ای است از رشادت‌های آن عزیزان و گمنامان که در نزد مردم و مهم‌تر از همه در پیشگاه خداوند به منصه ظهور رساندند. آنان به دنیا ثابت کردند دفاع در برابر استکبار و مزدورانشان سن و سال و زن و مرد نمی‌شناسد. ملت ما با دفاع جانانه در آن هشت سال در مقابل تهاجم دشمنان، مصداق آیه «فاستقم کما امرت» شدند و با ایستادگی و دفاع، دست تعرضشان را کوتاه کرده و به آنان که قرار بود کشورمان را چند روزه اشغال کنند، درس بزرگی دادند؛ مردانی چون جهان‌آرا که به مانند نامش دنیا را با پیام رشادت و شهادت زینت بخشید و خط‌شکن راهی شد که هم‌اکنون در مدافعین حرم دو صد چندان جلوه‌گر شده است.

به گفته سرکار خانم فرهادی بنا به مسئولیتی که بر دوش افراد است و برای آگاهی این نسل و نسل‌های آینده که آن ایام را ندیده و درک نکرده‌اند و با توجیه اینکه این خاطرات متعلق به ایشان نیست و حق همگان است که بدانند بر تاریخ این کشور چه گذشته و برای آرامش امروز ما چه خون‌هایی که ریخته نشده و چه عزیزانی که پرپر نشده‌اند، حاضر به بازگو کردن خاطرات خویش شده است.

امید است که همگان بدانند که ما مدیون کسانی هستیم که بی‌چشم داشت از تمام لذات مادی این دنیا گذشتند و بهترین سرمایه که جانشان بود در این راه نثار کردند. خلوص و جان‌فشانی مردان و زنان خرمشهر بیشتر به رؤیایی صادق شبیه است که شاید باور حماسه‌هایشان در بعضی اذهان نگنجد؛ اما واقعیت این است که حماسه خرمشهر فراتر از گفته‌ها و شنیده‌هاست و به‌رغم تلخی‌هایش، آنچه دیده شده زیبا بوده است.

بریده‌ای از کتاب چراغ‌های روشن شهر

آهسته و بی صدا از پله های آهنی بالا رفتم از پشت بام روی دیوار آشپز خانه رفتم که یک متر کوتاه تر از دیوار پشت بام بود. از آنجا ارتفاع تقریباً دو متری را پریدم توی کوچه چادرم خاکی شده بود تکانش دادم و با سرعت دویدم با سرعتی تندتر از وقتی که با بچه های همسایه و محل مسابقه میگذاشتیم و اغلب اوقات برنده میشدم همین طور که می دویدم برمیگشتم پشت سرم را نگاه میکردم تا بابا دنبالم نباشد. هیچ کس توی محله نبود و هیچ صدایی جز صدای انفجار نمی آمد.