تحلیل سبک‌شناسانه رمان‌های برجسته

کتاب حاضر، پژوهشي است که در پنج فصل به رشته تحرير درآمده است. در نخستين فصل مباني نظري سبک‌شناسي و ارتباط اين دانش با زبان، نقد، روان‌شناسي، تحليل گفتمان و ايدئولوژي بيان مي‌شود.

در دومين فصل مباحثي در زمينه رمان، سبک خنثي در رمان و رويکرد تاريخي و جامعه‌شناسي در رمان به لحاظ ماهيت رمان‌هاي انتخاب‌شده و سنخيتي که با اين دو رويکرد دارند، مطرح مي‌شود. فصل سوم به تجزيه‌وتحليل سبک شناسانه برجسته‌ترين رمان‌هاي احمد محمود اختصاص دارد و در فصل‌هاي چهارم و پنجم نيز تجزيه‌وتحليل سبک شناسانه برجسته‌ترين رمان‌هاي بايرامي ارائه شده است.

بریده‌ای از کتاب تحلیل سبک‌شناسانه رمان‌های برجسته

در عرصۀ رمان نویسی، نویسندگان برجسته و موفق، که فرهنگ و دانش و باورهای ارزشی با شخصیت آن ها عجین شده است، با الگوپذیری از شیوه های داستان نویسی غرب، به احیا و بازسازی و دگرگونی مفاهیم عمیق فراموش شده مبادرت ورزیده و کارنامۀ درخشانی را در ادبیات داستانی خود رقم زده اند. در سال های بعد از انقلاب اسلامی، به خصوص دهه های هفتاد و هشتاد و نود، تنوع و تکثر سبک های فردی را به سه شکل، بر مبنای پذیرش گفتمان مسلط جامعه، عدم پذیرش گفتمان مسلط جامعه، و حالت بینابین مشاهده می کنیم. گفتنی است پذیرش گفتمان مسلط بنای اندیشۀ نویسنده بدون ایجاد محدودیت در ظهور سبک فردی اوست. به عبارت دیگر، شاخص بودن فردیّت در سبک بیش از حاکمیت گفتمان مسلطْ خود را نشان می دهد؛ برخلاف گذشته، که گاه سبک فردی در خدمت سبک گروهی و در حاشیه قرار می گرفت.