روح مرطوب

نفتی از مهین سماواتی، خوب اشتباهی از مرتضی برزگر، شاهنامه خوانی در کلاس ادبیات از رضا بهاری زاده، شهرچنارها از سیّده زهره میرعیسی خانی، من انقلابی نیستم از پریا دوستی، یکی سبز یکی آبی از مهناز رضایی، روح مرطوب از محمد حسین وفایی، پرواز با دست های بسته ازعلی مهدی دوست، چهل تیکه از عفت نیستانی، بوی عید از اصغر گروسی، مرده شورخانه از حمزه ولی پور و آجودانم، یک کارت بگیر، شب بیا باشگاه ازمحمد حسن ابو حمزه داستان‌هایی هستند که در این کتاب می‌خوانید.

زبان این داستان‌ها روان است. داستان‌هایی واقع‌گرایانه که از نظر فضاسازی نیز بیشتر بر اساس توصیف یک موقعیت شکل گرفته‌اند. مثلا داستان روح مرطوب اثر محمدحسین وفایی در سلول انفرادی یک زندان می‌گذرد و نویسنده حال و روز سخت یک زندانی را زیر شکنجه‌های ساواک توصیف می‌کند.

بریده‌ای از کتاب روح مرطوب

از سر فریاد پدر و جیغ مادرم در آن‌سوی خیابان ایستادم و جم نخوردم پدرم که دستش به من رسید یک سیلی ناب حواله صورتم کرد و با اخم پدرانه‌اش گفت یک‌بار دیگر این کار رو بکنی یه جوری می‌زنمت که یکی از من بخوری و یکی هم از دیوار نه آن روز بلکه هیچ‌وقت دیگری هم پیش نیامد تا پدرم آن جوری که گفته بود بزندم؛ اما غول تشر انگار شده بود مأمور اجرای وصیت پدرم