شخصیت شناسی در مثنوی مولوی و کمدی الهی دانته

دو نفر بودیم با تجربه های متفاوت . در مقابل ما دو شخصیت بزرگ ادبی قرار داشتند. دانته از غرب و مولانا جلال الدین از شرق . فرضیه ما ان بود که می شود تیپ های شخصیتی این دو کتاب را با هم مقایسه کرد و در نهایت ب ابعاد مشترک شخصیتی بسیار رسیدم و نیز بعضی تفاوت ها . چهار سال کاری طاقت فرسا را با هم ادامه دادیم و دستاورد این چهار سال ، یک کتاب است و نیز یک دوستی پایدار . ویژگی های برجسته کتاب شخصیت شناسی در مثنوی مولوی و کمدی الهی دانته: مقایسه دو دیدگاه مسیحیت و اسلام . هر دو جویای رستگاری انسان 2- اشتراک های عواطف انسانی ثابت می کند که دردها و شادی های بشری همان هستند . 3- آزاد اندیشی و احترام به آرا مختلف در مولانا بسیار زیاد و در دانته محدود است. 4- در این شعر دوگانه ،عشق و عقل در برابر انسان است و با قهرمانی عشق به نتیجه می رسد. برشی از کتاب شخصیت شناسی در مثنوی مولوی و کمدی الهی دانته: شیطان کمدی الهی ، دارای خدم و حشم و قدرت نظامی و و تشکیلاتی وسیع است که به خصوص در سرود بیست و یکم و سرود سی و چهارم دوزخ دارای هیبتی عظیم در دیار شرور و بدی ها است ، به حدی که قدرت او نه در حد قدرت الهی ؛ ولی نزدیک به آن نمود می یابد. اما در بعضی از حکایات مثنوی ابلیس از مقامی پایین تر از انسان برخوردار است ، تا حدی که آدم به چشم تحقیر بر وی نگاه می کند و خداوند ، مهر قدیمی که به فرشته مقرب خود که بعدها بدلیل تکبر رانده شد ، آشکار می سازد : بانک بر زد عزت حق کای صفی / تو نمی دانی ز اسرار حقی پوستین را باز گونه گر کنم / کوه را از بیخ و از بن بر کنم پرده صد آدم آن دم بر درم / صد بلیس نو مسلمان آورم گفت آدم توبه کردم زین نظر / این چنین گستاخ نندیشم دگر