عطر و ابریشم

شعر آیینی به شعری گفته می‌شود که در آن، شاعر، از آموزه‌های دینی و مذهبی سخن بگوید و یا از ارادت و محبتش نسبت به پیامبر (ص) و یا امامان (ع) بنویسند. به طور کلی می‌توان گفت که هر شعری که متاثر از آموزه‌های دیانت اسلام باشد، شعر آیینی نام دارد.

شعر یکی از راه‌های بیان احساس و ارادت است و یکی از زیباترین انواع آن. در شعر می‌توان کلام را به زیبایی با احساس و عواطف درهم آمیخت و نتیجه، اثری تحسین برانگیز باشد. لیلا رسولی در کتاب عطر و ابریشم، عواطف، احساسات و ارادتش را به خاندان اهل بیت (ع) نشان داده است و به زیبایی هرچه تمامتر، وصفشان کرده است. او در اشعارش، از هر آنچه که به دیانت اسلام مربوط است و زیبایی‌های آن را نشان می‌دهد استفاده کرده است. نتیجه کار، احساسی زیبا و حیرت انگیز به شما می‌بخشد و در دنیایی از عشق و صفا غرقتان می‌کند.

بریده‌ای از کتاب عطر و ابریشم

ایزد صفات خودش را با روح تو درهم آمیخت/ ترکیب آب و گلت را، با حوصله کم کم آمیخت/ لبخندی از جنس باران، بر وسعت چهره ات ریخت/ آن وقت آن خنده ها را با عطر و ابریشم آمیخت/ سیبی شدی در بهشت و ذرات نور وجودت/ با ذره ذره وجود پیغمبر خاتم آمیخت/ خلقت تو را آرزو کرد، در اوج تشویش و ایزد/ یک لحظه از بودنت را با عمر این عالم آمیخت/ باران خیر کثیرت بارید از ابر رحمت/ عشق تو طوفان شد و با خاک بنی آدم آمیخت