طعم کوچکی از باران

سید مخدوم رهین، وزیر اطلاعات و فرهنگ جمهوری اسلامی افغانستان در مقدمه این کتاب آورده است:اهمیت زبان و ادبیات فارسی در میان ملت های فارسی زبان و دیگر ملت های جهان از چند جهت در طول تاریخ مورد توجه بسیار قرار گرفته است.
نخست آن که به واسطه ظهور بزرگانی چون حکیم ابوالقاسم فردوسی، شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی، حضرت لسان الغیب حافظ، مولانای بزرگ و … خاستگاه حکمت مشرق اسلامی است و پناهگاه یکی از بزرگترین گنجینه های حکمت و معرفت انسان خاکی در جست وجوی افلاک است و دیگر آن که این زبان به عنوان میراث گران قدر نیکان و نیاکان پارسی گو نقش بسیار پر اهمیتی را در اتحاد ملت های فارسی زبان در روزگار پر تنش امروز بازی می کند، از این رهیافت هر گونه کمک به گسترش این زبان شیرین نه تنها خدمتی به اعتلای تفکر بشری و اخلاق انسانی است، بلکه می تواند به نوعی سبب تعمیق برادری بین ملت های همزبان همسایه محسوب شود.

بریده‌ای از کتاب طعم کوچکی از باران

من چيستم؟ گلوي صدها صداي ويران جغرافياي سوزان… آب و هواي ويرانمن ، كاخ زير خاكي در كنج كهنه‌ي بلخيا در حدود هلمند، يك روستاي ويرانمن ، قتل گاه بودا، من باميانم، آري ديگر كسي ندارم غير از خداي ويران من، قندهار… اما بي آب و بي انارم هستم هرات، اما با برج هاي ويران...